เธอเป็นผู้ชาย
เธอก็คงจะไม่ลําบาด
คงไม่ยากเย็น
กับการลบเดินเรื่องของเรานั้น
เพียงแค่ค้ําคืน
อาจลืมร้อยพันวันที่ผ่าน
แค่เธอนั้น
ได้พบใครอีกคน
กับตัวฉันเอง
ตรงค้ํากันกับเธอทุกอย่าง
เพียงแค่วุบเดียว
ที่ฉันคิดเรื่องของวันนั้น
ก็มีน้ําตา
ยังเสียใจอย่างนี้มานาน
อาจจะมีใครที่ดีผ่านเข้ามา
ก็ยังไม่ลืมบางคนที่คุ้นตา
เธอคงไม่รู้ว่าผู้หญิง
ที่จริงแล้วลืม
อยากถ้าลองรักใครมาก
ก็มักจะฟังใจ
อยากทําให้ได้เหมือนอย่างเธอ
ไม่รู้วันไหน
ต้องรอถึงเมื่อไหร่
หรือต้องรอถึงวันตาย
จะลืมเธอ
อาจเป็นเพราะเธอ
มีหัวใจเพื่อวันข้างหน้า
แต่ตัวฉันเอง
วางหัวใจไว้กับความหลัง
ภาพที่เห็นกัน
ดูเหมือนฉันดีขึ้นทุกอย่าง
แต่ความจริง
ไม่ใช่เลย
จริงๆ
รอยยิ้มอย่างเคยที่มีมันหายไป
เธอคงไม่รู้ว่าผู้หญิง
ที่จริงแล้วลืมยาก
ถ้าลองรักใครมาก
ก็มักจะฟังใจ
อยากทําให้ได้เหมือนอย่างเธอ
ไม่รู้วันไหน
ต้องรอถึงเมื่อไหร่
มักจะฟังใจ
หรือต้องรอถึงวันตาย จะลืมเธอ
เธอคงไม่รู้ว่าผู้หญิง ที่จริงแล้วลืมอยาก
ถ้าลองรักใครมาก ก็มากจะฟังใจ
อยากทําให้ได้เหมือนอย่างเธอ ไม่รู้วันไหน
ต้องรอถึงเมื่อไหร่ หรือต้องรอถึงวันตาย จะลืมเธอ
รอถึงเมื่อไหร่ หรือต้องรอถึงวันตาย