ก่อนเราเคยพบกัน จากวันนั้นเราสองกลายเป็นเพื่อน
ไม่มีคําว่ารางเงิน ความเป็นเพื่อนสองเราคงมั่น
เมื่อเราเป็นเพื่อนกัน สุขแลกทุกเราส้องรวมฝ่าฝัน
จิตใจสองลองยิดมัน เชื่อมสัมพันธ์ตลอดมา
เมื่อตอนเราเคยร่วมเรียน เขียนอ่านทํางานหว่างไหว
เมื่อทําผิด สิ่งใดเพื่อนช่วยแค่ใคร
เพื่อนเอยเพื่อนจงรู้ใจว่าเรารักเพื่อนเท่าไร
ไม่มีใครจริงใจอย่างมากมายเท่าเพื่อน
ไม่มีใครคอยเตือนเป็นเพื่อนคอยเตือน
เราจะมีใครที่ไหนเราจริงใจเท่าเพื่อนนี้
เพื่อนเอยจงรู้ไว้แม้ความเปลี่ยนไปทําให้เราห่างกัน
แต่มีซึ่งความสัมพันธ์เป็นรอยจะรึกมันแห้งดวงใจ
สักวันคงได้ทดแทนหากว่าแม้ความดีนี้เพื่อนสร้างไว้
ด้วยความรักและจริงใจขอวางชีวิตไว้คู่เพื่อนเอย
คําค Afwir Jang
เมื่อก่อนเราเคยร่วมเรียนเขียนอ่านทํางานง่างว่าง
เมื่อทําผิดสิ่งได้ประเด็นแทนหวัง 3000北รียร์ 1004
เพื่อนช่วยแค่ใครต่างเตือน
เพื่อน ơiเพื่อนจงรู้ใจ
ว่าเรารักเพื่อนเท่าไร
ไม่มีใครจริงใจ
อย่างมากมายเท่าเพื่อน
ไม่มีใครคอยเตือน
บรรเพื่อนคอยเตือน
เราจะมีใครที่ไหน
แล้วจริงใจเท่าเพื่อนนี้
เพื่อน ơiจงรู้ไว้
แม้ความเปลี่ยนไป ทําให้เราห่างกัน
แต่มีซึ่งความสัมพันธ์ เป็นรอยจาลึกมันแห่งดวงใจ
สักวันคงได้ทดแทน หากว่าแม้งความดีนี้เพื่อนสร้างไหว
ด้วยความรักและจริงใจ ขอวางชีวิตไว้คู่เพื่อนเอ่ย
สักวันคงได้ทดแทน หากว่าแม้งความสัมพันธ์
