จากป่าเขา จากยาวเรือนมาไกล
ต้องเที่ยวไป ทั่วทุกแห่งวน
ดังกับนอก เบียนร่อนลงลงบน
ไร้กังวล ไม่มนต์มองใจ
อาจจะจน ทนทุกข์และตรอมตรง
จากคืนคม ด้วยรักหลักใส
ก็จะขอ
กูก็ร้องเพลงไป
ทําเพียงใด ปล่อยไปตามกรรม
นี่คือเสียง จากคนพะเนจร
ฝากเพลงหวาน เป็นสื่อช่วยนํา
อย่าให้ใจ เป็นธาตุความทรงจํา
เรื่องเจ็ดช้ํา ใครทําช่างใคร
ถึงเวลา ทําแล้วความดีงาม
เลิกเหยียดยาม ต่ําฉันแค่ไหน
โปรดได้รู้ เราอยู่เพื่อตายไป
รักกันให้
จิตใจทื่นบาง
นี่คือเสียง จากคนพะเนจร
ฝากเพลงหวาน เป็นสื่อช่วยนํา
อย่าให้ใจ เป็นธาตุความทรงจํา
เรื่องเจ็ดช้ํา ใครทําช่างใคร
ถึงเวลา ทําแล้วความดีงาม
เลิกเหยียดยาม ต่ําฉันแค่ไหน
โปรดได้รู้ เราอยู่เพื่อตายไป
รักกันให้ จิตใจทื่นบาง
โปรดได้รู้
เราอยู่เพื่อตายไป
รักกันให้ จิตใจทื่นบาง