ਮੀਰੀ ਸੀਨੇ ਦੇ ਵਿਚ ਵੱਸਦੀ ਸੀ ਮੀਰੀ ਓਦੇ ਪੈਨ ਪ੍ਲੇਖੇ ਨੀ
ਫੁਲਾ ਵਾਂਗ ਹੰਸਦੀ ਦਾ ਮੁਖ ਸੇ ਵਾਂਗ ਸੀ ਲਾਲ ਕੁਡੇ
ਮੀਰੀ ਓਦੇ ਵਰਗੀ ਲਗਦੀ ਆਂ ਜੋ ਪਢ਼ਦੀ ਸੀ ਮੀਰੀ ਨਾਲ ਕੁਡੀ
ਕਲ ਹੋਗੀ ਬੋਤ ਪਰਾਣੀ ਵੇ ਇਸ ਕਾਲੇਜੀ ਵਿਚ ਮੈ ਪਢ਼ਦੀ ਸੀ
ਅਬ ਲਗ ਜਾਂਗੀ ਸੀ ਪਾਣੀ ਨੂ ਜੇਦ ਜਾਪ ਤਣਾ ਤੇ ਖਰਦੀ ਸੀ
ਹੀਰ ਤੇ ਰਂਜੇ ਵਾਂਗ ਤੁਰੀ ਸੀ ਅਪਨੀ ਪੈਆਰ ਕਹਾਣੀ ਵੇ
ਤੁ ਮੀਰਾ ਸੀ ਰਾਜਾ ਹੁਂਦਾ ਮੈ ਤੀਰੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਵੇ
ਅਲਗਿ ਜ਼ਮਾਨੀ ਚਡ਼ਕੇ ਵੀ ਹੋਣ ਪੈਰ ਬਡਾ ਫੇ ਪਾਯਾ ਨੀ
ਰਟੈਰ ਹੋਣ ਤੇ ਬੇਠਾ ਹਂ ਪਰ ਮੈ ਤਾਂ ਵਿਆ ਕਰਵਾਯਾ ਨੀ
ਤੋ ਬਨਾ ਰਬ ਲਾਯਾ ਕੀ ਆਜ ਹੋਗਈ ਜਮਾਂ ਕਮਾਲ ਕੁਡੇ
ਮੈ ਨੁ ਓਦੇ ਵਰਗੀ ਲਗਦੀ ਹੇ ਜੋ ਪਰਦੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਡ ਕੁਡੀ
ਮੈ ਪੁਡੀ ਜੈਰ ਕੀ ਖਾਗੀ ਸੀ ਜਤ ਦੀਲੀ ਓ ਜਹਾਜ ਚਰਾਈ ਸੀ
ਹੈ ਬੁਡੀ ਓ ਸੇ ਦਹਾਜ ਉਨੇ ਮੇ ਬਤਾਂ ਕੀਵੇ ਬਚਾਈ ਸੀ
ਮੈ ਜ਼ਗਵੀ ਸੀ ਸਾ ਤਕਿਆ ਸੀ ਮੇ ਨੈਨਾ ਵੀਟ ਸੀ ਪਾਣੀ ਵੇ
ਤੁ ਮੇਰਾ ਸੀ ਰਾਜਾ ਹੁਂਦਾ ਮੈ ਤੇਰੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਵੇ
ਜੈਦ ਤੇਰੀ ਡੋਲੀ ਤੁਰਦੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤੂ ਕਾਲ ਜੇ ਪੈਗੀ ਸੀ
ਬੁਡਾ ਤੇਰਾ ਪਤੀ ਵੇਖ ਮੇਰੀ ਪੋਬਾ ਨੇ ਕਲਕੇ ਰੈਗੀ ਸੀ
ਅਲ ਰਬਦਾ ਆਜ ਸਬ ਹੋਯਾ ਹੋਣ ਤੇਰਾ ਦੱਸ ਕੀ ਹਾਲ ਕੁਡੇ
ਮੇਨੁ ਓਦੇ ਵਰਗੀ ਲਗਦੀ ਏਂ ਜੋ ਫਰਦੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੁਡੇ
ਬੀਗ ਲੈਂਡ ਵੀਚ ਮੁਡਿ ਆਈ ਮੈ ਹੋਣ ਵੀਦਵਾ ਹੋਈ ਬੈਤੀਆ
ਰੂਪ ਮੋਦਲੇ ਵਾਲਿਆ ਵੀਤੀਲ ਦਰਦਿਲ ਕੋਈ ਬੈਤੀਆ
ਜੋ ਤੇਰੀ ਦਰਤੀ ਮੁਡਿ ਆਗੀ ਹੋਣ ਤੇਰੀ ਹੀ ਦੁਬਜਾਨੀ ਵੇ
ਤੁ ਮੀਰਾ ਸੀ ਰਾਜਾ ਹੁਂਦਾ ਮੈ ਤੀਰੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਵੇ
ਮੈਨ ਓਦੇ ਵਰਗੀ ਲਗਦੀ ਏਂ ਜੋ ਪਡ਼ਦੀ ਸੀ ਮੇਰ ਨਾਲ ਕੁਡੇ