Mi
grwyd rhai sbore i'r ddolani
I weld yr ehen
frois law
Fel
crwyd remflenydd oedd nôl a ni
Yn ei anca dewr law yn llaw
Mae Sion wedi cilio'r ffrith a ni
Ar blodau a fi oedd o'r llain
Yn awr dyma ni, na'i yn hen a ni
Sgódion ar hwyr syn domhn a hai,
Tird a chanam dyddia i a bianni,
Pan oeddi manni van cein dai.
Mae dinas yng ngolau llwyr anni,
A'i chymdogion tawel i gyd,
Mewn
palasau o farmor yn ôl ranni, Yn
isel a llwyr anni,
Yn isel a
llonnydd y byd.
A reos a gan ar y gwyn tanni,
Hwyan gerddi ffrindiau dan a ddor,
Rhyw atgof o'r cerddi fi gynt anni.
A phawb yn gartyn yn y cor.
Fe ddywedant fy mod i yn blin anni,
Yn groes am hen yn wyn,
Os dal en fy wyneb sydd gryn anni,
Llawn ser yn bler gerddi o'r hyn.
A ddywedant fy mod i ffain llwyd anni,
Fel niw sydd yn bryd ffoddol,
Ar ddac eirioed anni,
Fel roedd e'n flynyddoedd yn ôl.