เพียงง่ายห่วงถ้าวันนึงเธอต้องเจ็บหนึ่ง สักวันหนึ่งเธอร้องไห้และเธอจะคิดถึงฉัน คนที่รักเธอทักตาแต่อย่าคิดว่าฉันจะกลับ ยอมรับว่าฉันเสียดายบอบช้ํา และกลัวเกินจะกลับไปไปให้ไกล ไปให้พ้นไม่มีความจําเป็น ที่เราจะพบกันอีกถ้าหวังหนึ่งเธอ เดินผ่านมาพบและเห็นขอให้มองเพียงแค่เป็นคนผ่านตากลับไป...กลับไป...ก็วันที่เคยคุกเข่า อ้อนวอนให้เธอหวั่นหลับแต่เธอไม่เคยจะรับ รับรู้ด้วยความระทมปล่อยฉันเป็นปลั่นใจ สุดท้ายร้องไห้ร้องผมปล่อยรักที่เคยชื่นชม หลุดล้อมไปให้ไกล ไปให้พ้นไม่มีความจําเป็น ที่เราจะพบกันอีกถ้าหวังหนึ่งเธอ เดินผ่านมาพบและเห็นขอให้มองเพียงแค่เป็นคนผ่านตาคนผ่านตาเมื่อวันที่เธอรู้สึกคือวันที่เธอคิดได้และเธอก็คงจะรู้ รับรู้ด้วยความเสียดายว่าไม่มีรักที่หวานเหมือนเก่าและไม่มีคนปลอบยามร้องไห้ไปความหาคนที่จะจินใจไปให้ไกลไปให้พ้นไม่มีความจําเป็นที่เราจะพบกันถ้าหวังหนึ่งเธอ เดินผ่านมาพบและเห็นขอให้มองเพียงแค่เป็นคนผ่านตาไปให้ไกลไปให้พ้นไม่มีความจําเป็นที่เราจะพบกันอีกถ้าหวังหนึ่งเธอ เดินผ่านมาพบและเห็นขอให้มองเพียงแค่เป็นคนผ่านตาไปให้มองเพียงแค่เป็นคนผ่านตา