Μέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζωΘα'ναι τα δικά σου μάτια να κοιτώΌταν μου γελάς εσύ ψηλά πέτωΓια τα όνειρα που είχες τραγουδώΘέλω να γελάς σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε άδικοΓιατί που κρυφτήκες σε μια ψυχή να μην ξεχάσεις ποτέΤο πόσο λάβει μια ελπίδα, ότι πιο όμορφο έχω δειΜέσα στα μάτια σου το είδαΚοίτα τον κόσμο που ζεις κι αυτά γέλαΜάθε να αγαπάς για να αντέξεις μες στην τρέλαΒάλε τώρα ένα χαρτί και γράψε πάνω σα φοβάσαιΘα στο κάνω ζωγραφιά πανεμορφή για να θυμάσαιΠως τα χρώματα υπήρχαν και υπάρχουν πάντα εκείΕκεί που βρίσκεις το χαρτί σε μια ανθρώπινη μορφήΒάλε αγάπη, ένα χαμόγελο και μια αγκαλιάΚαι έχεις απλά δημιουργήσει την πιο ζεστή ζωγραφιάΌσο μ' αρέσει αυτό που έβαλες να φαίνεται ψηλάΕίναι μπαλόνια που πετούν και γράφουν πάνω μοναξιάΓράφουν κακή αμίσως ψέμα, τώρα φεύγουν μακριάΔεν ανήκουν πια εδώ, δεν ανήκουν στα παιδιάΓια σένα και εμένα μαζί ως το τέμαΔώσε μου το χέρι σου κοντά, είναι η μέρα που θα δούμεΜια νύχτα να λάμπει τόσο πολύ και θα ακούσουμεΛόγους από όσους χάσαν τη ζωή να έχειςΌνειρα πολλά και πιο μεγάλα από παλάκιαΜες στα μάτια να κοιτάς ό,τι σε έκανε κομμάτιαΣε ένα χαρτάκι να δέσεις ό,τι σε βωνάειΚαι θα έρθει η στιγμή, θα το δεις και να πετάειΜέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζωΦτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώΌταν μου γελάς εσύ ψηλά πετώΓια τα όνειρα που είχες τραγουδώΈνα κομμάτι γραμμένο και δύο μάτια μικράΤο στέλνω με όλη την αγάπη μου σε όλα τα παιδιάΔε με ενδιαφέρουνε τα χρώματα, η γλώσσα, οι φιλέςΑπλά το γράφω για να το γγυς όταν μόνος σου τα κλαιςΜικρέ να είσαι δυνατός και πάντοτε αληθινόςΓιατί αυτός εδώ ο κόσμος έχει ανάγκη από φωςΒλέπεις χαθήκανε τα όνειρα, χαθήκαν τα αισθήματαΜα εσύ έχεις τη δύναμη να διώξεις τα προβλήματαΈχεις και κάτι που σκλαβώνει κάθε της το πέραςΈχεις καμόγελο που λάμπει και τα κάνει όλα δικά σουΈχεις το βλέμμα που νικάει το στρατό της μοναξιάςΚι αμέσως ολαβά ποτέ με χρώματα χαράςΑνεκδίμητα τα όσα μου μαθαίς μικρέΕσύ δεν θα λυγίσω ποτέ όσο έχω εσένα στη ζωήΌσο στα μάτια θα κοιτάς κάθε πόνο και τραγουδάςΣτο ζώο η στοίχη μου θα ζούνες όλα αυτά που αγαπάςΠολλές φορές αναρωτιέσαι εκείνα αυτή που σου μιλούνΤα βράτια όταν είσαι μόνος ποιοι είναι αυτοί που σου γελούνΤους βλέπεις μόναχα εσύ κι όταν σε παίρνουν αγκαλιάΑπό το κρύο σε ζεσταίνουν έχουνΜου είπες και εύτερα δεν θα σου πω όμως ποιοι είναιΘα το μάθεις μόνος σου σε λίγο όλα θα περάσουνΘα έχεις θυγικιά όπως κάθε φορά που θα προσεύχομαιΘα σκέφτομαι εσένα θα είμαι πάντα καλάΚι ας έχω μάτια τα κρυσμέναΜέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζωΦτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώΌταν μου γελάς εσύ ψηλά πέτωΓια τα όνειρα που είχες τραγουδούνΜέσα μου υπάρχει μια ελπίδα για να ζωΦτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώΌταν μου γελάς εσύ ψηλά πέτωΓια τα όνειρα που είχες τραγουδούνΦτάνει τα δικά σου μάτια να κοιτώ