Για να με παρέχετεEASYEASYEASYEASYEASYEASYΘα θέλα ειλικρινά να σε πάρω απο εδώ και να φύγουμεΕιλικρινά να σε πάρω εδώ και να φύγουμεΣ εν ανησύ τροπικό με ώρες κοκτεϊλάρες να πίνουμεΓια παντα νέοι να μείνουμεΠου θα πάει κάποια ημέρα θα γίνουμεΜα μολυς τα μάτια μου ανοίγουνΛεω τους καταθαυγνουμεΣτην πόλη ψυγείο η καρδιά της είναι μαύρηΘυράματα και θυρευτές είμαστε όλοιΗ ζωή μας αφάρειΜε το χέρι ξανά στη σκανδάλη ονειρεύομαιΠιο φωτεινή τη ζωή μουΔίχως ζόρια και στεναχώριες μαύρη να είναι μόνο η ζαχαρή μουΈλα μαζί μουΣτη βροχή να χορέψουμε και αύριο βλέπουμεΘέλω και γούστα να βγάλουμεΤης κατάω στο τέλος θα τρέχουμεΜαγκάρι η αγάπη να ήταν ελεύθερηΔίχως φύλλο και χρώμα μας μεγαλώσανε με στερεότυπαΣε ένα στήρο και άγονο χώμαΘέλω χαρές και χαμόγελαΣτον ήλιο βασίλεμα πιώμαΚαι πρόσωπα αγαπημένα μαςΜέσα σε αυτή την εικόναΠόσο θα ήθελα να μην πονάει πια ο διπλανός μουΝα ξεφορτωνόμουν από τις πλάτες τουςΌλα τα βάρη του κόσμουΣε είδα προχθές και τα λέγαμεΉμασταν κάπου στην άκρη του κόσμουΜέχρι και τον ήλιο θα τύφλωνεΜη λάμψε αυτό χαμογελό μουΜα ξύπνησα πότομα και έφυγεςΜου πήρανε τον κολλητό μουΕίναι νωρίς το πρωί και φεύγεις για δουλειάΚαλημέρα μωρό μουΜη με ξυπνάτεΜη με ξυπνάτεΜη με ξυπνάτεΟνειρεύομαι το κόσμο μου πιο όμορφο κι απλόΌλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο αυτόΤα μάτια μου βουρκώνουνε το γράφω και νοσταλγώΑν αύριο πεθάνω ξέρω δεν θα ξεχαστώΣήμερα ονειρεύτηκαΠως έδιωξα όλες τις σκοτεινές σκέψεις σουΑυτό το άγχος και το κολοστρέςΠως τα βάλεις φαΐ στο τραπέζι σουΠως έφτιαξα ένα καλύτερο αύριοΓια όλα αυτά τα παιδάκιαΚι είμαστε όλοι παρέα στον ΌλυμποΣε ένα καλή βαψινό παϊδάκιαΠως αγκαλιαζόμαστε τόσο σφιχτάΛες γίνει τελευταίαΌλοι γελάμε τόσο δυνατά και φωνάζει η ζωή είναι ωραίαΒάλε μας ένα τσίπουροΑκόμα απ' αυτό το καλό του παππού σουΠώς ανατέλλει πίσω απ' το βουνό και ομορφιά γαλινεύει το νου σουΜα το όνειρο κράτησε λίγοΜε ένα τσιγάρο με πνίγωΜόλις τα μάτια ανοίγωΑντικρίζω τον κρίστον απέναντι τείχοΚι εσύ με ρωτάς αδερφέ μουΠου πήγε η Άννε με λιά μας κι εγώ γελάωΤο παιδί μέσα μας δεν πεθαίνει κι ας πέφτουν τα μαλλιά μαςΠόσο θα ήθελα να μην υπήρχανΣτη γη πλούσιοι και φτωχοίΝα είμασταν ίσοιΝα παίρνε ο καθένας ότι του αντιστοιχείΤο φάρμακο για τον καρκίνοΝα ήτανε η μουσικήΝα ζούσαμε όλοι το θαύμα του κόσμουΑυτό που ονομάσαν ζωήΕλευθερία ή θάνατοςΕλευθερίαΓια σένα καρδιά μου σκοτώνω θηρίαΠαλεύω με την αδικίαΌπως είπε και μια ψυχάρα απ' το βόλο που έφυγε άδικα πριν τα τριάνταΑς μην νικήσουμε ποτέΘα πολεμάμε για πάνταΜη με ξυπνάτεΜη με ξυπνάτεΜη με ξυπνάτεΟνειρεύομαιΤο κόσμο μου πιο όμορφοΚαι απλόΌλοι έχουμε δικαίωμαΣτο όνειρο αυτόΤα μάτια μουΒουρκώνουνε το γράφω και νοσταλγώΠουΑν αύριο πεθάνω ξέρω δεν θα ξεχαστώΠου