Þið hliðist end og vonast sjá ég en þiðSýndrandir regnir drýpur á migÞað er orður kall, kuldinu mér fennÞögul orði huga kallað égÞjóta skíum loftið, það er komið fönnDrýstir óvið sanan ég og tekur öll fönnÞjótt nú orðið er, ég horfa á eftir þérOg ástinn grætur innrat með mérEr hverfuð þú á bregðSér ég að þið aftur, spilni lítil höfust náSér ég að þið aftur, með þaðFánað jóði kinnSér ég að þiðOg fánað skörðin mínHöll og fatt, fættinn að þú stinnFofn sjá hún stá mínSér ég að þið aftur, spilni lítil höfust náSér ég að þið aftur, spilni lítil höfust náSér ég að þið aftur, spilni lítil höfust náSér þið aftur með tára rjóði klið, sér ég þið og bá hlátt skörðið mýr.Fölg og fall, hvert sinn er þú smið, fór til sjáumstáðið.Hlátt skörðið mýr.