Heel lang geleden in een prachtig land,
Liepen twee jonge verliefden op strand.
Zij wilden trouwen en was voor verliefd,
Hij was dat ook maar hij wilde nog niet.
Hij zei ik kan nu niet blijven bij jou,
Weer rolde een traan uit haar ogen zo blauw,
Hij pakte een zak hulk en droogte haar traan,
En zei het is tijd om uit varen te gaan,
Oh Lucia,
noodga terug naar haar.
Hij zei haar zachtjes toe, wees maar niet bang,
Het is jouw liefde waar ik naar verlang,
Als ik terugkom dan lijm ik je trouw,
Geef ik mijn hart aan het altaar aan jou.
Zij wacht nog altijd hier op jou,
Zij wacht nog altijd op jou,
Heer alleen aan de kade,
En zucht met smikkende stem,
Oh Luciano,
wanneer kon je me halen?
Oh Luciano, ga terug naar haar.
Zij wacht nog altijd hier op jou,
Zij wacht nog altijd hier op jou.