Ég er ofur fruma eina miljónum
og ég syndi í vessum í eistónum
með tuttu og þrjá lítninga handa útvöldum
Ég mun ásettu margi á endanum
Ég mun halda mína leið, hún er auðveld og greið
og ég syndi baksund og ég syndi skrið
en síðan liggur leiðin niður á við
Ég er einmann af fruma eina miljónum
og það er ekki lengur allt í sóna
Ég sé tókstarri gegnum gúmið
Ég hefði betur haldi mig heima
en ég gell mína leið, hún var auðveld og greið
og ég syndi baksund og ég syndi skrið
en síðan lág
leiðin niður á við