Ήρθε άλλο ένα βράδυ, Θε μου πόσο φοβάμαι που στο άδειο το σπίτι
Πάλι μόνος μου θα είμαι μες στους τέσσερις τοίχους
Με το ράδιο να παίζει, θα υπάρχουν κι απόψε
Δυο ποτάς στο τραπέζι, θα φαντάζομαι πάλι
Ότι σ' έχω αγκαλιά μου κι έτσι θα ξεγελάω
Τη σκληρή μοναξιά μου, μοναξιά μου
Ξανά, μες στο μυαλό μου θα γυρνάς
Άρα και βρίσκομαι καθόλου στο δικό σου
Ξανά, κι απόψε θα με τυραννάς
Κι ας είμαι ο άνθρωπος για πάντα ο δικός σου, ο άνθρωπος σου
Που έβαζα εσένα, πιο πάνω κι από μένα
Τώρα ζητάς να αλλάξω τη ζωή μου, τα γραμμένα σου
Που έβαζα εσένα, πιο πάνω κι από μένα
Πως θες αυτά να είναι περασμένα, ξεχασμένα
Βρίσκω πάντα τον τρόπο να μαθαίνω τα νέα
Που πηγαίνεις, που βγαίνεις, με ποιους κάνεις παρέα
Μες στα μπαρ της πλατείας, κάθε βράδυ γυρίζω
Μήπως έτσι τυχαία, κάπου σε συναντήσω
Μια ματιά σου να κλέψω, που για μένα είναι κάτι
Να την έχω τα βράδια, συντροφιά στο κρεβάτι είναι κάτι
Ξανά, μες στο μυαλό μου τα γυρνάς
Άρα και βρίσκομαι καθόλου στο δικό σου
Ξανά, κι απόψε θα με τυραννάς
Κι ας είμαι ο άνθρωπος για πάντα ο δικός σου, ο άνθρωπος σου
Που έβαζα εσένα, πιο πάνω κι από μένα
Τώρα ζητάς να αλλάξω τη ζωή σου, τα γραμμένα σου
Που έβαζα εσένα, πιο πάνω κι από μένα
Πώς θες αυτά να είναι περασμένα, ξεχασμένα
Που έβαζα εσένα, πιο πάνω κι από μένα
Τώρα ζητάς να αλλάξω τη ζωή σου, τα γραμμένα σου
Που έβαζα εσένα, πιο πάνω κι από μένα
Πώς θες αυτά να είναι περασμένα, ξεχασμένα