Hoe jammer van ons was de aanzet, het hek hier is hier aangeblastOns was zo goed en blij te samen, en het geen slechte woord gehadIk moet mijn schuld aan jou nou toegeven, maar wil je geen keer niet voor een miljoenEn voor ik jou, ja voor ik jou opgeef, laat jij mij gaan zonder rustNou sta ik daar, met al mijn moed, met al mijn dromen, maar zonder liefde vergoedNou sta ik daar, ik zal moeder leren, om toe te vieren, nou sta ik daarIk was van plan om jou te schakelen, dat was misschien nog niet te laatMaar leerde telkens uit te staan, drijf ons net verder van elkaarToen ik versconen was van vervaarder, waarom jij nu wel de antwoord geeftToen weet ik dat het hier vaak niet, omdat jij niet een ander hebtNou sta ik daar, met al mijn moed, met al mijn dromen, maar zonder liefde vergoedNou sta ik daar, ik zal moeder leren, om toe te vieren, nou sta ik daarNou sta ik daar, met al mijn moed, met al mijn dromen, maar zonder liefde vergoedNou sta ik daar, ik zal moeder leren, om toe te vieren, nou sta ik daarNou sta ik daar