Als er nooit meer een morgen zou zijn
in de zon, vierend slaap met de maan
heb je enig idee wat het met je zou doen
als je nog maar een dag zou bestaan
zou je hart zich weer vullen met vuur
van de eeuwige schaamte bevrijd
liet je niet meer benauwd naar de klok aan de muur,
kwam je los uit de greep van de tijd
zouden zorgen niet langer je leven
bepalen en had je voor angst geen ontzag
liet je held of heldin van je eigen
verhalen al was het dan maar voor een dag
zou de toekomst niet langer je denken
beheersen en leefde je voor het moment
met een luisterend oor voor een kind in
jezelf zou je eindelijk weer zijn wie je bent
we verbannen de dromen naar morgen en
later maar doet het je stiekem geen pijn
als je dan pas zou doen wat je altijd al wou als er nooit
meer een morgen zou zijn
we verbannen de dromen naar
morgen en later maar doet het je stiekem geen pijn
dat je dan pas zou doen wat je altijd al wou als er nooit
meer een morgen
zou zijn