ਆਖ਼ਿਆ ਹਡੋਲੀ ਮੈਨੇ ਮੀਟ ਕੋਲੀ ਰਾਸ ਤੇਮੁਣ ਆਥੇ ਗੱਲਬਈ ਏ ਜੀਆਤੀਲਤੇ ਵੇ ਲੋ ਹੋਰੋ ਸੇ ਡੁਖਾ ਵੀਚ ਰੁਲ ਗੈ ਹੈ ਕੂਲੀ ਉਮਰਾ ਦੇ ਛੋਰਾਅਗਰ ਮਹੋਲ ਈ ਨੇ ਰਾਯਾ ਤੇ ਮੈ ਥੈ ਛੋਡ ਹੇ ਸੇਉਡੇ ਦੇ ਮੋਰ ਗੈ ਬੱਸਾਦ ਗੈ ਹੋਰ ਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਖੀਲ ਤੀ ਹੋਰਦ੍ਭੂਪ ਹੋਮੇ ਹਾਂ ਚਾ ਬਡ਼ਾ ਹੈ ਮੈ ਦੋ ਧੂਪ ਕੂਂ ਆਮਡੇ ਨੇ ਹੀ ਲੇਦਾਮੈ ਦੇ ਮੁਹ ਤੇ ਹਤਿ ਚਾ ਰਖੇ ਦਾ ਹੈ ਕੈ ਨਾ ਲੀ ਆਲਾਵਡ ਲੈ ਦੇ ਦਾਹਾਂ ਜੇ ਹਤੇ ਦੇ ਜਲ ਕੇ ਛੁਮ ਨਾ ਇਨ ਬੇ ਦੀ ਹਂਚ ਕੂ ਠਾਮਣੇ ਨੇ ਦੇ ਦਾਕਾਲੀ ਅਕਲਾ ਕਰੀ ਗੀ ਆ ਹੈ ਜੇ ਨਾ ਕਲਾ ਬਵਣ ਨੇ ਦੇ ਦਾਲਕੇ ਦੇ ਟੂਲੋ ਨੇ ਮਾਲ ਪਰਾਯੇ ਦੇ ਤਾਵੇ ਕਰਣ ਫਜੂਲੋ ਨੇ ਆ ਖਿਆ ਧੋਲ ਵੈ ਨੇਜੋਨਾ ਮੋਰਦਾ ਓ ਨੇ ਖਟ ਖਾਂਦਾ ਜੇ ਨਾ ਧੈਰਕੀ ਛੋਨਾਜੋਨਾ ਮੋਰਦਾਜੋਨਾ ਮੋਰਦਾਜੋਨਾ ਮੋਰਦਾ ਆਨੈ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਛੋਰਾਦਾਬੈਲੀ ਦਾ ਲੇ ਕੇਦੀਲ ਕਮਜੋਰ ਹੋਵੇ ਮੁਛਾਰ ਖਡ਼ਕੇਇੱਤ ਦੇ ਨੀ ਬੇ ਰੁਖੀਜੋਨਾ ਮੋਰਦਾ ਆਨੈ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਜੋਨਾ ਧਰਕੀ ਖਟਕਾਦਾਉੈ ਨੇਖੋ ਖੁਸਿ ਕਲਾਵੇ ਮੁ ਵੀਚੀ ਰਾਮ ਰਾਵੇਉੈ ਤੋ ਕੰਚ ਦੇਵੀ ਚੀਛੁਲੀ ਏਜੀ ਆਦਿ ਸਾਤ ਦਰੀ ਦੇ ਮਤੀ ਜੀਏਜੀ ਆਦਿ ਦੇ ਜੀ ਬੇ ਮੀ ਏਜੀ ਆਦਿਹਰ ਕੇ ਦੇ ਜੀ ਦੇ ਧੋਲੇ ਸਾਜਿਡ ਕ ਬਾਹਾ ਦੇ ਗੋਲੇਸਾਦੇ ਹੀ ਸੇ ਛਾਮਲੀ ਏਜੀ ਆਦਿ ਸਾਤ ਦਰੀ ਦੇ ਮਤੀ ਜੀਬਿਤ ਤੇ ਦੇ ਬੇ ਰੀ ਏਜੀਆ ਕਿਆ ਹ ਧੋਲੇ ਮੇ ਦੇ ਬੀਤ ਖੋਲੇ ਰਾ ਸਪੇ ਰੇਆ ਕਿਆ ਹ ਧੋਲੇ ਮੇ ਦੇ ਬੀਤ ਖੋਲੇ ਰਾ ਸਪੇ ਰੇਉਣ ਆਥ ਗਲ ਬਈ ਏਜੀ ਆਦੀ