Ζάλισμένοι πετάμε τη γη να μας πάνω τα σύννεφαΜόνο από την πούλη γυρνάμε το ζούμε σήμεραΣπάσε τις φυλακές σου και λύγισε τα σίβεραΑπόψε που με φύγει η ταξίδη για τη σελήνη μουΑνασώ τα μαγευτάΕγώ πετάξει και ο φίλοι για μας, είμαστε οι δυο μαςΘα μείνει κάπου στο διάστημα τα στέρια σημάδια στο πρόσωπό μαςΕίμαστε μόνοι μας, κοιμάτισα με τον ουρανό μαςΠάνω από την πόλη μας, για το εγώ μαςΈλα με το στο ρήμα χρώματα, μόνα χρώματαΕγώ άθιμα πατάω στα ίδια χώματαΝιώθω τα πάντα μα δεν βλέπω τίποταΈσπασα τα κάγκελα και έκασα τα βήματαΜε το στυλ του δρόμου πάνω από τα σύννεφαΜε τον αδερφό μου σπάσαμε τα σίδεραΣήμερα, σε το σήμεραΠαίρνω τις μέρες μου πάνω από τα σύννεφαΠαδίζω δρόμους και βάφω συνθήματαΆμμο τους νόμους και όλα τα κμήματαΈχω αρρωστήσει, έχω ένα κόλλημαΝα βάζω MC's κάτω από τη φρύσηΜε τα λάδια στον ισοφάγο σουΈνα από τα χειρότερα μου βράδιαΕίμαι χάσιμο από το πάσιμοRap κάψιμο σαν σέγγος στο κλάσιμοΦιλιδράμος μόνο, σου το απίστωΑξεκαθαρίσει από την αρχή, θα είμαστε μαζίΕσύ αυτό το ταξίδι μαζίΦίβυρα city, είναι ο μεγαλύτεροιΜας τουρά στο μυαλό κι από ασύσιΤο Φίβυ city είναι η φάση κι όλη η φάση το ξέρειΠαγιό αμύδι, με το τελευταίο πάρτιΜα βγαίνω μέσα απ' το καπνό, αγαπώ τους MC'sΤους τυπώ στο λαιμό γιατί δαγκώνουνΠόλημα δεν θα φτάσουν, το πόνΦύλλω σε το μουρί, θα βάζω το κερφάλι, το πόνΕίμαι πίσω για τη Λεία, κάνω κύκλουςΜες στην πόλημα, δεν βγαίνω παραλίαΚάτι ξέρω, δεν σου λέω, πως φυλάνεΜυστικά μεσα στη γη του ΒασιλέουΚατεβαίνουμε πορεία, λες και βγάζουμεΤον επιτάφιο απ' την ενορίαΜονογράφω τα δικά μου, τα μικράΘέλω το νου του σαπ το ραπ και να τρυπάρωΕίμαι πίσω για τη Λεία, κάνω κύκλουςΜες στην πόλημα, δεν βγαίνω παραλίαΚάτι ξέρω, δεν σου λέω, πως φυλάνεΜυστικά μεσα στη γη του ΒασιλέουΚατεβαίνουμε πορεία, λες και βγάζουμεΤον επιτάφιο απ' την ενορίαΜονογράφω τα δικά μου, τα μικράΘέλω το νου του σαπ το ραπ και να τρυπάρωΕίναι ένα περιβολικό, έξω απ' το σπίτιΔεν ήρθανε για μένα, έχω γείτον ασφαλίτιΠουτάνω στην κουζίνα σου, μέχρι να γίνω πλούσιοςΠουτάνω στην πισίνα σουΌμοια να τρέξουμε παρέαΤην κόκα στο Μονήσιο θα περάσουμε ελαθρέαΣαν να μην έλειψα ποτέ μουΞανά μπήκαμε στη μάχη, μέσα στη μέση του πολέμουΘέλεις να μάθεις που το πάωΚάνω πρώτα το πουλί μου και μετά σε χαιρετάωΟύτε καν που σ' έχω ανάγκη, θα γιορτάσω δίχωςΤέλος μόλις σε πατήσει η αμάξιαΒάρε το φως μου και άναψέ μουΚάτσ' ανάσκελα, καθώς εμορραγείς το κάναπέ μουΚαι σε τη φίλη σου να βλέπειΑν σε αφήσω ματωμένη θα είναι εκεί να σε προσέχειΚάπως γίνω πάντα μειόνΔεν θα μεσωνοί τα ρήφα από το νοσοκομείοΜα να πάρω με το κοτέλιΚαι να φτάσω σε ένα χρόνο εκεί που θα ήμουν από χθεςΕίμαι δίπλα σου κουνήσουΑν σε πουλήσει η δικιά σου θα ανεβάσω την τιμή σου24-16 μετά φέραμε τη φλόγα χαμηλά για να σε κάψειΕίμαι πίσω για τη ΛείαΚάνω κύκλους μες στην πόλη μα δεν βγαίνω παραλίαΚάτι ξέρω δεν σου λέωΠώς φυλάνε μέσα στη γη του ΒασιλέουΚατεβαίνουμε πορείαΛες που βγάζουμε τον επιτάφειο απ' την ενορίαΜονογράφω τα δικιά μου τάμηΚράχανον το νου τους απ'το ραπ για να τριπάρωΕίμαι πίσω για τη ΛείαΚάνω κύκλους μες στην πόλη μα δεν βγαίνω παραλίαΚάτι ξέρω δεν σου λέωΠώς φυλάνε μέσα στη γη του ΒασιλέουςΚατεβαίνουμε πορείαλες που βγάζουμε τον επιτάφειο απ' την ενορίαΜονογράφω τα δικιά μου τάμηΚράχανον το νου τους απ'το ραπ για να τριπάρωΛες που βγάζουμε τον επιτάφειο απ' την ενορίαΚράχανον το νου τους απ'την ενορία
