Hoe gaat het toch met, je weet welZij, zij, met die te vroeg, te groteZe liet, ze altijd zo verbaasd beminnenEn vroeg daarna, waarom je het deedJe zei dan, dat het je speeltMaar dat dacht je niet, toch zei je het welHé, hoe gaat het toch met, je weet welZe was toch getrouwd, met die dichterBeroemd geworden, om zijn op haar lijf geschreven verzenDan ben ik dichterbij, zei hijMaar toen zijn naam van de bestsellerslijst verdwenen wasWerd hij grof, en ging hij snelHéHoe gaat het toch metJe weet welIs haar zoon, nu werkelijk bij zijn vaderZe zeggen, ze zeggen dat ze met die jongens liepEn toen de rechter vroeg, waarom ze het deedHeeft ze het gehoord, ze zei, ze heeft het gehoordEn toen ze zich voor zijn ogen uitgekleedNou toen begreep die rechter het welArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenArmenenZANG EN MUZIEKAPPLAUS