میگذره ماه و سال همش درگیره کار و بار
نمیدونم پس که ای وقت زندگی ماست
قرق میشه دونه دونه آرز و هم زیره آب
برشتار ببینم چیه پشت این نقاب
که تنگ نمیشه اون دل تو بسکه یه دنده است
خیلی وقت این لبام لنگه ی خنده است
همیشه اونی که بی رحم برنده است
بیا خونه شهر پوره گرگ درنده است
هیچگی نمی فهم من ها مثل یه رازم
این من بی تو رو ببین شکل جنازم
تا که ای واسه اومدنت قصه به سازم
این همه دست و پا زدم ایفه به بازم
هیچگی نمی فهم من ها مثل یه رازم این من بی تو رو ببین شکل جنازم
تا که ای واسه اومدنت قصه به سازم این همه دست و پا زدم ایفه به بازم
نمیشه دوستت نداشت نمیشه تحملت کرد نمیشه تو رو نبینم
کجا برم نراه پستارم نراه پیش بسطه میدونه مینم
و جور پره سینم از عرفایی که صد دفعه خواستم بگم نشد
این دیوانه ساخته با تو آینده شد نه همونی که میترسیدم ازش نشد
دو
هیچگی نمی فهم من ها مثل یه رازم
این من بی تو رو ببین شکل جنازم
تا که ای واسه اومدنت قصه به سازم
این همه دست و پا زدم ایفه به بازم
گرفته دلم پشت جفت چشم خیست
کجا برم که هیچگی منتظرم نیست
دلم میخواد باز اسمم رو بشنم و مزل باد
تو بشو ستار من آسمون شم برا تار کل جونم فراد
هیچگی نمی فهم من ها مثل یه رازم این من بی تو رو ببین شکل جنازم
تا که ای واسه اومدنت قصه به سازم
این همه دست و پا زدم ایفه به بازم
هیچگی نمی فهم من ها مثل یه رازم
این من بی تو رو ببین شکل جنازم
تا که ای واسه اومدنت قصه به سازم
این همه دست و پا زدم ایفه به بازم