Anadolu halk aşıkı yönünden o kadar zengin ki
Yunus,
Seyrani, Karacaoğlan, Dadaloğlu, Ruhsati, Emrah,
Önlik,
Sümmani,
Erbabı,
Hicrani,
Müdani,
daha daha niceleri.
Günümüzün halk uzamları harman olurken,
Yıllardan beri çobanoğlu ile atıştırt,
değiştik,
harman oldu.
Yine bizi sevenler,
bizi dinleyenler,
bizi karşı karşıya getirdiler.
Sazlar söyler,
sözler burcu burcu kokarken,
Köyden kente,
yayladan obaya giden bir yol gibi
ince ince bağda açan bir gül gibi kokulu diller,
bu diller.
Karşılaşıyorlar yine Murat Çobanoğlu,
Şereftaşlıova.
Sözü
Şereftaşlıova açıyor.
Bakalım ki bu gerçek aşık meydanında
çobanoğlu nasıl cevap verecektir?
Dinle sözlerimi sen çobanoğlu,
bakalım ki çarkı deran neyler?
Bir bahçeye çiçek solarsa eğer,
su bağlasa koca bağman neyler?
Bir bahçenin gül çiçeği soluncaya,
su bağlasa koca bağman neyler?
Çok güzel söyledin canım arkada,
gün gelir ki çarkı zaman değişir,
ağaç çiçeği açar bülbüller öter,
eğer koca olursa bağman değişir,
bağman değişir.
Ağaç çiçeği açar bülbüller öter,
eğer koca olursa bağman değişir, bağman değişir.
Kimisi dünyada almıştır Murat,
kiminin derdi var yığıl katkat,
yurdunda törerse hayırsız evlat,
koca baba buna insan neyler?
Yuvada törerse hayırsız evlat,
yaşlı baba koca insan neyler?
Bir ikide olur mu dünyada yarsız,
söz anlamaz olur insandar ses,
garibe nasıldır oğul hayırsız,
anla ki dünyada insan değişir,
garibe nasıldır oğul hayırsız,
dünya aynı dünya insan değişir, can değişir.
Şerefler herkese geliyor sıra,
yerinde iş görmez cebinde para,
gönül yarasına bulunmaz çare,
evlatınla buna lokman neyler?
Gönül yarasına bulunmaz çare,
evlatın sağ olsa lokman neyler?
Neyler?
Çobanoğlu ne söylesin zamanı,
ta eskiden yazılmıştır fermanı,
ecel yetişmiştir yara bahane,
bazı insanlar da çıban değişir,
ecel yetişmiştir yara bahane,
kurtulmak olmaz çıban değişir.