Αχ, θάλασσα μου όταν ξυπνάςστου φεγγαριού τη χάσηνα με κουνάς αναλαφράίσκιος να μη με πιάσειΓιατί είναι ο ύπνος μου βαρύαπό όσα έχω περάσειΜέρες τα κύματα μετρώνύχτες τα ημερεύωνα βρω λιμάνι να σταθώνησάκι να κατέβωΦυσάι βορειάς, φυσάι νοτιάςκαι βολοταξιδεύωνα βρω λιμάνι να σταθώνησάκι να κατέβωΑχ, θάλασσα μου που μιλάςτων κοχυλιών τη γλώσσαπάρε από με τα βάσανακαι καμ τα μυρολόγιαΓιατί τον πόνο της καρδιάςδεν τον έλενε λόγιααφού σίγουρα μυρίζειΜερες τα κύματα μετρώνύχτες τα ημερεύωνα βρω λιμάνι να σταθώνησάκι να κατέβωΦυσάι βορειάς, φυσάι νοτιάςΔε μπορώ να ταξιδεύω, να βρω λιμάνι να σταθώ, νησάκι να κατέβω.Α, θάλασσα μου, όταν ξυπνάς, στο φεγγαριού τη χάση,να με κουνάς αναλαφρά, λύσκιος να μη με πιάσει.
