Mantes usurpados, sustentos desprotegidos, labrazas esquecidas, loitas desestimadas, paraísos con dono, pedras que berran autoras, sin alento para seguir. Rúas molladas de choiva que alerta, los mares extinguidos preguntan por qué, mas con eso, no sana llama, mas con eso, no sana llama. Nai de mares e de amares, nai de nubes e aluminios, nai de todas, nai de, nai de, nai que medran, nai espertan. Tierras que acoyen sorrisos hedores, matriarcas, airiños, feridas y albores, sen yeiro poder de no naufragar, forza mareira que arrastra o mar. Rúas molladas de choiva que arropa, cantos que avivan o no su querer, e con eso, no sana llama, e con eso, no sana llama. Nai de mares e de amares, nai de nubes e aluminios, nai de todas, nai de, nai de, nai que medran, nai espertan. Nai de mares e de amares, nai de nubes e aluminios, nai de todas, nai de, nai de, nai que medran, nai espertan, espertan. Nai cuidada, nai que vive, nai de lento, nai refugio, nai cuidada, nai que vive, nai de lento, nai refugio.