NAPþYRTÞú mig úr álögum leistir, þegar lífið hafðungan byr.Ég fekk við draumunum svar, nú er ekkert sem áður val.Þá byrtu stögun þín, svo hundur fríð.Lýstu leiðina mína inn í náttmirkrið og ég sem held að tíminngæti ekki staðið kýr, en hann gerði það og þá vissum viðað það sem geyðist í hjörnum lifir endaðust.Líkt og farlegt lag sem heyrist vor og höst,á meðan dreyjir andan mun ég elska þig og endaðust eftir það.Já, endaðust.Það stemur til það.Sumarlandið ljóna og lætið.Það sem hefðist byrta um skjá.Ég kvistla nafnið þitt hjó og það hljóma mér dánu og nóg.Þá byrtu stögun þín, svo hundur fríð.Lýstu leiðina mína inn í náttmirkrið og ég sem held að tíminngæti ekki staðið kýr, en hann gerði það og þá vissum við að það og þá vissum við að tíminn.Að það sem geimist í hjörnum lífir endaðlust.Líkt og pallegt lag sem heifist húru haust á meðan dreyjir andan mun ég elska þig.Og endaðust eftir það.Já, endaðust eftir það.Endaðust eftir það.Jó, endaðust eftir það.Já, endalust eftir það