ਜੱਦਤ ਹੇ ਦੇ ਮਿਨੁ ਸਭਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸ਼ੋਕ
ਜਾਜੇ ਹੇ ਬੇ ਇਸਾਖੋਂ ਦਾ ਦੇ ਮੀਨੁ ਹਕਿ ਉਟੇ ਲਡ਼ਨ ਦਾ ਸ਼ੋਕ
ਦੇ ਮੀਨੁ ਹੇ ਜਰਿਚ ਸਲਨ ਦਾ ਸ਼ੋਕ
ਪਾਵੇ ਕਫਾਨ ਨਸੀਬ ਨਾ ਵੇ ਸਾਧੀ ਓ ਦੇ ਸ਼ੇਰ ਚੇ ਮਰਨ ਦਾ ਸ਼ੋਕ
ਪਾਵੇ ਕਫਾਨ ਨਸੀਬ ਨਾ ਵੇ ਸਾਧੀ ਓ ਦੇ ਸ਼ੇਰ ਚੇ ਮਰਨ ਦਾ ਸ਼ੋਕ
ਲਸੀ ਚੇ ਨ ਵੀ ਜੋ ਦੂ ਲੇ ਗਈ ਏ
ਭੁਲਾ ਜੇ ਇ ਜੇ ਦੇ ਸਾਧੀ ਵੀ ਜੇ ਕਲੀਆ ਨ ਰੁਲ ਗੈ ਏ
ਨਾ ਦਾਨ ਸਮਝਦਾ ਨੀ ਨੁਕਸਾਨ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦੇ
ਮੇ ਰੇ ਦੀਲ ਬਾਰ ਕਾਰ ਛੋਡੇ ਏ ਲਾਨ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦੇ
ਨਾ ਦਾਨ ਸਮਝਦਾ ਨੀ ਨੁਕਸਾਨ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦੇ
ਮੇ ਰੇ ਦੀਲ ਬਾਰ ਕਾਰ ਛੋਡੇ ਏ ਲਾਨ ਜੁਦਾਈਆਂ ਦੇ
ਗਲਾ ਨੀ ਕੀਆ ਨੀ ਕੀਆ ਹੈ ਉਸ ਆਪ ਵੱਦਾਈਆਂ ਹੈ ਸਂਗਤਾ ਵੀ ਨੀ ਫੇਟਾ ਉਸ ਆਪ ਜੇ ਭੋਈਆਂ ਹੈ
ਗਲਾ ਨੀ ਕੀਆ ਨੀ ਕੀਆ ਹੈ ਉਸ ਆਪ ਵੱਦਾਈਆਂ ਹੈ ਸਂਗਤਾ ਵੀ ਨੀ ਫੇਟਾ ਉਸ ਆਪ ਜੇ ਭੋਈਆਂ ਹੈ ਓ ਨੂ ਇੱਕ ਦੀਨ ਮੁਲ ਪੈਸਲ ਇੰਨ ਬੇ ਪਰਵਾਈਆਂ ਦੇ
ਨਾਤਾਨ ਸਮਝਦਾ ਨੈ ਲੁਕਸਾਨ ਗੁਨਾਈਆਂ ਦੇ
ਮੇਰੇ ਦੀਲ ਬਾਰ ਕਾਰ ਛੋਡ਼ੇ ਐ ਨੋਨ ਜੁਦਾਂ ਯੋਂ ਦੇ
ਬਦਨਾਮ ਸਮੋਨੇ ਤੇ ਜੇ ਦੀਖਾ ਤੇ ਰੇ ਓਂ ਦੇਰੇ
ਜੁਵਾ ਇਨਸਾਪ ਗਿਟੇ ਈ ਆ ਸੋਝ ਕੇ ਰੋਂ ਦੇ ਰੇ
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਗੇਈ ਹੈਸ ਮੋਨ ਜੁਨਾਈਆਂ ਦੇ
ਨਾਡਾਨ ਸੋਮਝ ਦਾ ਲੇ ਨੁਕਸਾਨ ਜੁਨਾਈਆਂ ਦੇ
ਮਿਰੇ ਦੀਲ ਬਾਰ ਕਾਰ ਛੋਡ਼ੇ ਏਲਾਂ ਨੇ ਚੁਦਾਂ ਯੋਂ ਦੇ
ਜੁਨਾਈਆਂ ਡੇ