ਟੀਕ ਬੋਲੀ ਮੇਰੀ ਦੁਦਜੀ ਬੋਲੀ ਬੋਟਡੇਆਂ ਤੋਂ ਸੀਖੀਏਦੀ ਛੋਡੀ ਦੇ ਵੀਚਿ ਦੈਕੇ ਕੈਨਾ ਸਬ ਦੀਠੀਮੋਡਾ ਸਰਵਰ ਥਾਕਡਾ ਮਾਰੇ ਮਾਖਿਓ ਤੋਂ ਵੀ ਮੀਠੀਤੋਤਲੇ ਬੋਲਾਂ ਵਾਲੀ ਬੋਲੀ ਜੋ ਬੇਲੀ ਪੁਲ ਜਾਂਦੇ ਓ ਨਾਂ ਕੋਮਾਂ ਦੇਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਓ ਨਾਂ ਕੋਮਾਂ ਦੇਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਓ ਨਾਂ ਕੋਮਾਂ ਦੇਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਕੋਮਾਂ ਦੇਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਕੋਮਾਂ ਦੇਪਾਈ ਵੀਰ ਸੀਂਗ ਵੀਰ ਸਦਾ ਤਨੀ ਰਾਮ ਤਨ ਬਣਿਆਨੂਰ ਪੁਰੀ ਵੀ ਨੂਰ ਸਦਾ ਮੋਣ ਵੀ ਹੇ ਨੇ ਜਣਿਆਕਵਿਤਾ ਸੁਨਕੇ ਸ਼ੀਵ ਦੀ ਯਾਰੋ ਪਥਾਰ ਦੀ ਲੀ ਰੋਈਏਦੀ ਆ ਸੀਪਤਾ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਲਤਾਂ ਸ਼ਾਹੇ ਰੋਹੇਮਿਂਜਾਬੀ ਹੂਰ ਅਰਸ ਦੀ ਨੂਰ ਫਰ਷ ਦੇ ਡੋਲੇ ਜੇ ਪਿਂਜਾਬੀ ਦੇਕੋਈ ਨਾ ਬਡਾ ਬਰ ਗੋਲੇ ਜੇ ਪਿਂਜਾਬੀ ਦੇਇਕ ਬੋਲੀ ਗਿਦੀਆਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਯੱਲਨਾ ਦੇ ਦੀਲ ਲੋਂਦੀਸੋਨ ਦੀਆਂ ਤੀਆਂ ਦੇ ਅਂਦਰ ਗੋਲੀ ਨੀ ਵਰਸੋਂਦੀਪੁਡੀਆਂ ਚੀਡੀਆਂ ਪੋਣ ਚਾਂਬਣ ਜਤ ਬੋਲੀ ਖੇਰਾ ਪੋਂਦੀਦੂਈ ਹੋ ਹੋ ਲਕ੍ਰੋਨ ਚੇ ਦੋਲੀ ਦੋਡ ਮਕੋਂਦੀਭੋਲੀ ਦੀਲ ਕਰਚੋਂਦੀ ਹਾਲੀ ਮੁਡੇਆਂ ਨਬੋਲੀ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਵੇਡੇ ਉਚੀ ਉਚੀ ਲਗਦੀ ਬੀਚੇ ਕੋਈ ਵਟੇ ਕੋਈ ਤਾਂਕਿ ਤੇਜਾ ਲਗਦੀਓ ਲਂਡੀਆਂ ਉਤੇ ਗੂਠੇ ਲਾਕੇ ਵੈਖਿ ਦੁਨੀਆ ਠਾਗਦੀਜੀ ਸਰਕਾਰੇ ਜੀ ਦਰਬਾਰੇ ਲਾਂਗੇ ਤੇ ਪਗ਼ਜਟ ਦੀ ਬੋਲੀ ਵਾਂਜ ਕਰੇ ਖਟਨ ਗਿਆ ਹੇ ਖਟਕੀ ਬੋਲੀ ਵਾਂਜ ਕਰੇਜੀ ਖਟਕੀ ਬੋਲੀ ਵਾਂਜ ਕਰੇਦੀ ਕ ਬੋਲੀ ਸੋਂਖਨ ਦੀ ਬੋਲੀ ਹੀਕਾਂ ਤੇ ਯਗਬਾਲੇ ਚੀਡ਼ਕਾ ਚਮਬਾ ਤਾਨੇ ਨੇ ਨੇ ਲਖਾਂ ਹੀ ਕੱਜਾਲੇਤਗਿ ਤਰੀ ਏ ਰੈਨਾ ਦੇ ਵੇ ਉਲ੍ਟੇ ਸੁਦੇ ਚਾਲੇਪਗ਼ਦਾਡੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਨ ਕਰਦੀ ਬੋਲੇ ਸਤਵ ਚਾਲੇ ਬੋਲੀ ਸੋਂਖਨ ਦੀ ਫਰਗੀ ਵੀਸ਼ੀਰ ਕਾਲੇ ਬੋਲੀ ਸੋਂਖਨ ਦੀਪੀਕ ਬੋਲੀ ਪਕਰਦੀ ਬੋਲੀ ਸੁਬਾ ਸਵੇਰ ਗੂਝੇ ਸੁਖ ਨ ਮਂਗਦੀ ਬਰਕਿਤ ਬਖ਷ੇ ਅਲਾ ਦਾਦਾ ਰੋਂਝੇ ਕਾਮਲ ਮੁਰਸਿਦ ਸਦ ਪਿਆ ਮਾਰੇ ਅਲਾ ਹੂ ਪਿਆ ਗੂਝ�ਬੋਲੀ ਮੂਖੁਂਝੇ ਰੋਂਧੇ ਹਾਕਮ ਦੈ