ਟੀਕ ਬੋਲੀ ਮੇਰੀ ਦੁਦਜੀ ਬੋਲੀ ਬੋਟਡੇਆਂ ਤੋਂ ਸੀਖੀ
ਏਦੀ ਛੋਡੀ ਦੇ ਵੀਚਿ ਦੈਕੇ ਕੈਨਾ ਸਬ ਦੀਠੀ
ਮੋਡਾ ਸਰਵਰ ਥਾਕਡਾ ਮਾਰੇ ਮਾਖਿਓ ਤੋਂ ਵੀ ਮੀਠੀ
ਤੋਤਲੇ ਬੋਲਾਂ ਵਾਲੀ ਬੋਲੀ ਜੋ ਬੇਲੀ ਪੁਲ ਜਾਂਦੇ ਓ ਨਾਂ ਕੋਮਾਂ ਦੇ
ਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਓ ਨਾਂ ਕੋਮਾਂ ਦੇ
ਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਓ ਨਾਂ ਕੋਮਾਂ ਦੇ
ਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਕੋਮਾਂ ਦੇ
ਜੋ ਨੰਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਕੋਮਾਂ ਦੇ
ਪਾਈ ਵੀਰ ਸੀਂਗ ਵੀਰ ਸਦਾ ਤਨੀ ਰਾਮ ਤਨ ਬਣਿਆ
ਨੂਰ ਪੁਰੀ ਵੀ ਨੂਰ ਸਦਾ ਮੋਣ ਵੀ ਹੇ ਨੇ ਜਣਿਆ
ਕਵਿਤਾ ਸੁਨਕੇ ਸ਼ੀਵ ਦੀ ਯਾਰੋ ਪਥਾਰ ਦੀ ਲੀ ਰੋਈ
ਏਦੀ ਆ ਸੀਪਤਾ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਲਤਾਂ ਸ਼ਾਹੇ ਰੋਹੇ
ਮਿਂਜਾਬੀ ਹੂਰ ਅਰਸ ਦੀ ਨੂਰ ਫਰ ਦੇ ਡੋਲੇ ਜੇ ਪਿਂਜਾਬੀ ਦੇ
ਕੋਈ ਨਾ ਬਡਾ ਬਰ ਗੋਲੇ ਜੇ ਪਿਂਜਾਬੀ ਦੇ
ਇਕ ਬੋਲੀ ਗਿਦੀਆਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਯੱਲਨਾ ਦੇ ਦੀਲ ਲੋਂਦੀ
ਸੋਨ ਦੀਆਂ ਤੀਆਂ ਦੇ ਅਂਦਰ ਗੋਲੀ ਨੀ ਵਰਸੋਂਦੀ
ਪੁਡੀਆਂ ਚੀਡੀਆਂ ਪੋਣ ਚਾਂਬਣ ਜਤ ਬੋਲੀ ਖੇਰਾ ਪੋਂਦੀ
ਦੂਈ ਹੋ ਹੋ ਲਕ੍ਰੋਨ ਚੇ ਦੋਲੀ ਦੋਡ ਮਕੋਂਦੀ
ਭੋਲੀ ਦੀਲ ਕਰਚੋਂਦੀ ਹਾਲੀ ਮੁਡੇਆਂ ਨ
ਬੋਲੀ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਵੇਡੇ ਉਚੀ ਉਚੀ ਲਗਦੀ ਬੀਚੇ ਕੋਈ ਵਟੇ ਕੋਈ ਤਾਂਕਿ ਤੇਜਾ ਲਗਦੀ
ਓ ਲਂਡੀਆਂ ਉਤੇ ਗੂਠੇ ਲਾਕੇ ਵੈਖਿ ਦੁਨੀਆ ਠਾਗਦੀ
ਜੀ ਸਰਕਾਰੇ ਜੀ ਦਰਬਾਰੇ ਲਾਂਗੇ ਤੇ ਪਗ਼ਜਟ ਦੀ ਬੋਲੀ ਵਾਂਜ ਕਰੇ ਖਟਨ ਗਿਆ ਹੇ ਖਟਕੀ ਬੋਲੀ ਵਾਂਜ ਕਰੇ
ਜੀ ਖਟਕੀ ਬੋਲੀ ਵਾਂਜ ਕਰੇ
ਦੀ ਕ ਬੋਲੀ ਸੋਂਖਨ ਦੀ ਬੋਲੀ ਹੀਕਾਂ ਤੇ ਯਗਬਾਲੇ ਚੀਡ਼ਕਾ ਚਮਬਾ ਤਾਨੇ ਨੇ ਨੇ ਲਖਾਂ ਹੀ ਕੱਜਾਲੇ
ਤਗਿ ਤਰੀ ਏ ਰੈਨਾ ਦੇ ਵੇ ਉਲ੍ਟੇ ਸੁਦੇ ਚਾਲੇ
ਪਗ਼ਦਾਡੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਨ ਕਰਦੀ ਬੋਲੇ ਸਤਵ ਚਾਲੇ ਬੋਲੀ ਸੋਂਖਨ ਦੀ ਫਰਗੀ ਵੀਸ਼ੀਰ ਕਾਲੇ ਬੋਲੀ ਸੋਂਖਨ ਦੀ
ਪੀਕ ਬੋਲੀ ਪਕਰਦੀ ਬੋਲੀ ਸੁਬਾ ਸਵੇਰ ਗੂਝੇ ਸੁਖ ਨ ਮਂਗਦੀ ਬਰਕਿਤ ਬਖੇ ਅਲਾ ਦਾਦਾ ਰੋਂਝੇ ਕਾਮਲ ਮੁਰਸਿਦ ਸਦ ਪਿਆ ਮਾਰੇ ਅਲਾ ਹੂ ਪਿਆ ਗੂਝ�
ਬੋਲੀ ਮੂਖੁਂਝੇ ਰੋਂਧੇ ਹਾਕਮ ਦੈ
