ਵਤਨ ਦੇ ਵਰੀ ਗੀ ਮੋਝ ਨੀ ਲਬਨੀ
ਵੀਚ ਪੱਦੇ ਸਾਂ ਜਾਕੇ
ਦੇਸ ਵੀਗਾਨ ਲੋਕ ਪੁਰਾਈ
ਕੋਈ ਨਾ ਸੁਨੇ ਦੁਖ ਆਕੇ
ਅਪਨ ਬਿਂਡ ਦੇ ਆ ਬੋਡਾ ਜੀ ਨਾ ਛਾ ਲਬਡੀ
ਨਾ ਜਾਯੋ ਪੱਦੇਸ ਗੋਤੇ ਨੀ ਮਾ ਲਬਡੀ
ਤੇ ਅਪਨੇ ਗਮ ਨਲ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕੋਈ ਦੁਖ ਤੇ ਦਰਦ ਬਣਡਾ
ਨੀ ਆ ਖਾਲ ਬੁਤਰਾ ਰੋਟੀ ਵੇ ਕੋਈ ਖਾਕਾ ਮਾਰ ਬੁਲੋਦਾ ਨੀ
ਬੈਲਾ ਗੁਟਕੇ ਮਰਨਾ ਪੇਡਾ ਰੋਟੀ ਦਾ ਲਬਡੀ
ਨਾ ਜਾਯੋ ਪਰਦੇਸ ਔਤੇ ਨੀ ਮਾ ਲਬਡੀ
ਕੋਈ ਰਾਲੀ ਕੇ ਤੋਦੀ ਯਾਰਾ ਦੀ ਬੋਡਾ ਦੀ ਸ਼ਾਵੇ ਬੈਂਦੀ ਨਾ
ਨਾ ਮੇਲੇ ਲਗਦੇ ਤੀਆਂਦੇ ਦੇ ਪੀਪਰੀ ਬੀਂਗ ਕੋਈ ਪੇਂਧੀ ਨਾ
ਨਾ ਦੁਕਣ ਮੀਚੀ ਆਖੇ ਡਿਣਵਾਲੀ ਦਾ ਲਬਡੀ
ਨਾ ਜਾਯੋ ਪਰਦੇਸ ਗੋਤੇ ਨੀ ਮਾ ਲਬਡੀ
ਜਾਤਿ ਛੋਤਰ ਨਕਰ ਹੋ ਜਾਨਾ ਏ ਕੈਸ ਸ਼ੋਕ ਅਬ ਲੇ ਨਾ
ਜਾਤਿ ਛੋਤਰ ਨਕਰ ਹੋ ਜਾਨਾ ਏ ਕੈਸ ਸ਼ੋਕ ਅਬ ਲੇ ਨੇ
ਸਜ ਆਖੇ ਲਾਲ ਕਠੋਡੀ ਦਾ ਮੇਰ ਵੱਤਨ ਨਾ ਰੋ ਸਬ ਥਲੇ ਨੇ
ਜੇਡੀ ਛੂਰੀਆ ਕੁਟਕ ਵਾਵੇ ਹੀਰੋ ਨਾ ਲਬਣੀ
ਨਾ ਜਾਯੋ ਪਰਦੇਸ ਕੋਤੇ ਨੀ ਮਾ ਲਬਣੀ
ਨਾ ਜਾਯੋ ਪਰਦੇਸ ਕੋਤੇ ਨੀ ਮਾ ਲਬਣੀ