Als ik bijna doordraai,
als ik niet meer voel waar mijn adem zit
Dan zegt zij waar ik zijn moet,
waar ik moet zoeken in het labirent
Zij deelt nooit haar locatie
We praten telepathisch, oh
Als ik weer eens van de weg raak door alle stemmen in mijn hoofd
Die me dingen wijs maken,
waardoor ik steeds vaker niet in mezelf geloof
Dan
doorbreekt ze de paniek,
zij redt mij telepathisch, oh
Zij is het antwoord op de vraag
Zij is de lach na elke traan
Ik wil nog steeds dat zij er ligt,
wanneer ik opsta Na alles wat ons heeft geraakt
Elke kras die is gemaakt,
het is het waard Als zij er ligt,
wanneer ik opsta
Als ik vertrink in een zee van twijfels en ik kan niet zien waarheen
Dan meert ze het water en zegt ze je weet
toch dat je elke keer weer boven treeft
Mijn licht in het donker,
door jou de wik op je onder
Want gaat het niet zonder * of stoot
Zij is het antwoord op de vraag
Zij is de lach na elke traan
Ik wil nog steeds dat zij er ligt,
wanneer ik opsta Na alles wat ons heeft geraakt
Elke kras die is gemaakt,
het is het waard Als zij er ligt,
wanneer ik opsta