Είμαι μεθυσμένος, δεν ξέρω γιατί στο λέω, μπορώ να προσποιηθώ τον Ιφάλιο
Και φυσικά δεν θέλω να με λυπηθείς
Έλα να με πάρεις
Σήκω τώρα και έλα να με πάρεις από εδώ
Τους μισώ όλους τους
Τις ηλίθιες κουβέντες τους, τις δριχές προσεγγίσεις τους
Τι ξέρουν αυτοί
Έλα να με πάρεις, πριν με πατήσει κανένα μάξι
Δεν πέθανα από αναρρώφηση
Δεν πέθανα όταν μου είπες πως δεν είσαι πια αιρωτευμένη
Δεν θα πεθάνω από ένα όχημα
Που είσαι τέλος πάντων
Τι στο διάολο πιο σημαντικό κάνεις
Πήρα ποτό, σε περιμένω
Δεν θα περιμένω για πολύ
Έλα γρήγορα πριν γίνω περισσότερο ξεφτύλα
Όχι δεν θα γράψω ποίημα, όχι δεν θα γράψω ποίημα, όχι όχι δεν θα γράψω ποίημα, δεν θα γράψω ποίημα
Και να σου πω κάτι
Δεν με νοιάζει, μην έρθεις
Ξέρεις πόσες με κοιτάζουν στο μπαρ
Ναι με ξέρουν
Δεν θέλω όμως
Με αγχώνουν τα βλέμματα τους
Εσύ δεν με αγάπησες για τα ποίηματα
Εσύ ξέρεις
Απλά λίγο, να πάμε μια βόλτα
Να με γυρίσεις, να σε δω λίγο, να με κοιτάξεις
Και να νιώσω πως όλα θα πάνε καλά
Λίγο
Να μην πούμε τίποτα σημαντικό
Εσύ ξέρεις
Τίποτα δεν ξέρεις
Μην έρθεις θα πάρω ταξί, έχω λεφτά, ναι
Πουλάει ο πόνος μου
Και αυτή την ιστορία θα την γράψω και θα την αγαπήσουν
Και εγώ θα την πουλήσω για λεφτά στο τέλος
Σε παρακαλώ
Έλα γρήγορα
Δε θέλω να γράψω κι άλλο βιβλίο