ਕੈ ਮੀਲਾਣ ਦੀ ਸੋਚ ਜੈਵਾਣੀਆ ਮਾਣੇ
ਤੈ ਕਾਈ ਮੀਲਾਣ ਦੀ ਸੋਚ ਜੈਵਾਣੀਆ ਮਾਣੇ
ਤੈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਦੋ ਕਣੀ ਹੋਈ ਨੀ
ਤੈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਦੋ ਕਣੀ ਹੋਈ ਨੀ
ਤੈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਦੋ ਕਣੀ ਹੋਈ ਨੀ
ਮੇਲੇ ਬੀਲ ਵੀਚੀ ਹੀ ਜਲਦੇ ਧੂਪੇ ਦੁਖੁਦੇ
ਤੈ ਪਤਾ ਆਣ ਕੇ ਯਾਰ ਕੇ ਤੋਈ ਨੀ
ਤੈ ਖਤ ਖੂਨ ਦੇ ਸੈਬੇ
ਰਾਂਗ ਪੈ ਲੀਖਿ ਮੁ ਖਤ ਖੂਨ ਦੇ ਸੈਬੇ
ਰਾਂਗ ਪੈ ਲੀਖਿ ਮੁ ਉਕਵਲ ਦੀ ਕਈ ਧੇਲਈ ਨੀ
ਜਦਾ ਮਾਰੀ ਪਰਦੇਸੀ ਸੇਰ ਗੀਯਾ ਤੇ ਤੇ ਮੈਯਤ ਤੇ ਆਮਨਾ ਕੋਈ ਨੀ
ਕੋਈ ਚਾ ਭਰੀ ਸੁਕ ਵੇਸੀ ਰਾਂਗ ਜਿਡਾ ਸਜਨਾ ਦੋ ਕੈਲੇ ਟੁਰੁਦਿਆ ਖੁਟ ਵੇਸੀ
ਰਾਂਗ ਜਿਡਾ ਸਜਨਾ ਸਜਨਾ ਦੋ ਕੈਲੇ ਟੁਰੁਦਿਆ
ਕੇਲੇ ਕਾਂਦੇ ਬਨੇ ਬਨੇ ਮੋਤੀਏ ਦੀ ਛਾਂਗਾ ਹੈ
ਕੇਲੇ ਕਾਂਦੇ ਬਨੇ ਬਨੇ ਮੋਤੀਏ ਦੀ ਛਾਂਗਾ ਹੈ
ਇੱਤਾ ਮਲੂਮ ਹੋਤਾ ਛੋਲਦਾ ਗਿਰਾਇ
ਕਣੇ ਕਾਂਤੇ ਬਨੇ ਮੋਤੀਏ ਭੀਛਾਂ ਇੱ
ਮੇਕਦੀ ਬਾਹਾਰ ਭੈਏ ਮੋਸਾਮੇ ਬਾਹਾਰ ਦਾ
ਕੇਦਾ ਚੇਂਗਾ ਲਗਿਦਾ ਏ ਪੀਂਡੁ ਸੋਣ ਯਾਰ ਦਾ
ਕੇਦਾ ਚੇਂਗਾ ਲਗਿਦਾ ਏ ਪੀਂਡੁ ਸੋਣ ਯਾਰ ਦਾ
ਠਾਂਡਾ ਪੀਆ ਠਾਰ ਹੋਂਦਾ ਤੁਖੀ ਮੇਰਾ ਹਾਂ ਕਣੇ ਕਾਂਦੇ ਬਨੇ ਬਨੇ ਮੋਤੀਏ ਪੀਛਾਂ ਦੇ
ਆਜ ਵਾਤ ਕੀਂ ਆਸ ਹਾਜ ਲੈ ਇੱ
ਖੈਰ ਤਾਂ ਹੈ ਵਾਤ ਦੇ ਆਜ ਵਾਤ ਕੀਂ ਸਾਦਿ ਆੈ ਖੈਰ ਤਾਂ ਹੈ
ਦੇ ਮੇਰਾ ਮੋਸ਼ੇਨ ਸਾਲ ਤੁਬਾ ਦੇ
ਦੇ ਮੇਰਾ ਮੋਸ਼ੇਨ ਸਾਲ ਤੁਬਾ ਦੇ
ਤੇ ਕੇਡੀ ਖਾਵਾਸ ਜਨਾਬ ਨੂ ਦੁਖਿਆਂ ਦੀ ਬਤ ਆਣ ਦੀ ਵੈਏ ਯਾਦੇ
ਤੇ ਪੀਆ ਡਾਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਡਾਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਡਾਰ ਲਗਦਾ ਹੈ
ਮਤ ਜੀਦਗੀ ਨੂ ਮੇਰਾ ਠੋਰ ਕਰੇ ਪਰਵਾਦੇ
ਤੇ ਪਰਦੇ ਸੀਲ ਤਾਏ ਸਜਨਾਦੇ ਤੇ ਹੋਂਦੇ ਆਖੇ ਯਾਰਿਆ ਬਾਦੇ
ਕੋਈ ਨੀਸਰੀ ਤੋਂ
ਕੋਲਾਕੇ ਅਸੂ ਕਦ ਗੈਰ ਹੋਂਦੇ ਝੋਲਾਬਾਦੈ...
ਕੋਲਾਕੇ ਅਸੂ ਗੈਰ ਹੋਂਦੇ ਝੋਲਾਬਾਦੈ...
ਘਰ ਤੇ ਬਹੀਚੇ ਵੀਚੀ ਮੁਟੇ ਰਂਗੀ ਰਂਗੀ ਤੇ ਬਾਰੁ ਤਾਂ ਗੁਲਾਬ ਹੈਂ ਵੀਚ ਗੁਟੇ ਭਾਂਗੀ ਤੇ
ਬਾਰੁ ਤਾਂ ਗੁਲਾਬ ਹੈਂ ਵੀਚ ਗੁਟੇ ਭਾਂਗੀ ਤੇ
ਪੁਸ਼ਬੂ ਪੈਏ ਛੋਡ ਗੈ ਖੀਜਾਂ ਕੈਨੀ ਤਾਂ ਦੇ ਬਨੇ ਬਨੇ ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ ਦੇ
ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ ਦੇ ਮੋਤੀਏ ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ
ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ ਦੇ ਮੋਤੀਏ ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ
ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ ਦੇ ਮੋਤੀਏ ਮੋਤੀਏ ਜੀ ਛਾਂ