Mastat, mastat, mastat, mastat, mastat, mastat, ay, ayUh, die diva na aTrots, in houding, met zwart op je hevenStottenstaats wacht op de muren te verdedigenJust nog een onvaals golf afgeweidDe lucht vult zich met de overwinningskrijtenRust en vreide, al is het maar verrijvenZe komen nog terug, dat is er eerder in gewijtenEn ook al is het een verloren zak, niemand gaat opgevenTotdat de muur valt, blijft de vlag in levenVra, een kind voor de vuren verscholenElke man die kan vechten, moet zijn traag om belovenGolf na golf, toch blijft een kop overwaterWant de bemanning doeft tot naar wijken van ouderenStad, gevallen, poorten staan openWeem is al laten bloeien, de vijand is verschotenMet mis op de kelder, op de knieën gedwongenKwam deist nog uit de mond, van deze trotse seniorenMaastijd, maastijd, nee, nee, niet die vandaanMaastijd, maastijd, nee, nee, niet die vandaanVandong tot na, maastijd, zoets onderstaanMaastijd, voor altijd blauw, maastijd, boeken van de stadMaastijd, van derde totaal, maastijd, boek als een boyakaMaastijd, een ander heet aan de vlag, maastijd, dat is maar aan het waardepraatVerstaafd, van angst, in een bunker verscholenVerschaansd, achter schietgaten in een van de fortenDe glijderen waren toen allang teruggetrokkenTegen die overmacht was het op voorhand verlorenZe spelen mee, om als helden te scorenEn maken een paar punten voor z'n witte vlag zwaaienHanden achter het hoofd, naar een werkkamp aan slovenVer weg opgesloten, gaan wij naar de thuishavenIn stad, was de luxe weg gemaaienMoest aanschuiven, mee een baan om te kunnen schuivenIeder waken uit je kamt, op zoek naar jeldenAls je er een verstopt, dan mag je zelf ook meekomenWij één en twee, landen in de stratenSouvenirs orfan worden ruiners en krautersUit de cinema kwam nog een slachtoffer gekruipenMet een dood al in de ogen, sprak die zijn laatste woordenMaastijd, maastijd, hey hey, niet die van naMaastijd, maastijd, hey hey, niet die van naVan toen tot na, maastijd, zoiets onderstaanMaastijd, voor altijd blauw, maastijd, boem van der stadDus maastijd, aan het einde tot aanMaastijd, boek als een wajakaMaastijd, een ander reed aan de vlaMaastijd, dat is maan aan het waardeklaarMaastijd, maastijd, maastijdVerzwakt, er zit, die kop en hart zittenHarm, onprincipes, verdorven, zonder kansMet het zout dat we strooien, en moeite z'n weg te vielenKleven in een bank, al op de wachtlastenDienststelling, eenzaam, zilverlatenAl die onbekende zielen bevolken de stratenAnarchie, de wet, zijn zijn eeuwige varenHet is heden voor zich, tot de dood ons verzameltIk schrijf haar de sletste stroovenInterstering, er ligt voor die we helemaal niet houdenWil ik het gezicht haar doen belovenUit zijn ere, mijn laatste woordenMaastijd, maastijd, hey hey, zal nooit vergaanNee, nee, maastijd, maastijd, hey heyDat is maan aan het waarhebbenMaastijd