Φώτα, σκοτάδια, καπνός, φασαρία,
όλο μου κρύβεται η ευκαιρία.
Και τι κατάφερα, που τα κατάφερα,
όσα μου πήρα, πίσω δε τα φέρα.
Αχ, άδεια, σημάδια, χαμός, αλεγρία,
όλο χανόμουνα στη γαλαρία.
Τώρα χάνομαι μες στις προτάσεις,
πώς να αρνηθείς και πώς να χορτάσεις.
Στα όνειρά μου είμαι χοντρός
κι όλο πέφτω διάρκος.
Σε μια αγκαλιά κάπως αμήχανη κι εσύ για μένα είσαι περήφανη.
Είμαι αυτό που προλαβαίνω κι ό,τι δε καταλαβαίνω.
Είμαι κλόου σε μηλικό πάρτι,
ένα μονό μεγάλο κρεβάτι.
Για σένα όμως είμαι κάτι.
Κομμάτια, κομμάτια και μια αλήθεια,
μάνα στείλε αντοχή και βοήθεια.
Ε,
και τι κάνεις που το παρακάνεις,
όσο κι αν τρέξεις πίσω δε φτάνεις.
Στα όνειρά μου είμαι χοντρός κι όλο πέφτω διάρκος.
Σε μια αγκαλιά κάπως αμήχανη κι εσύ για μένα είσαι περήφανη.
Είμαι αυτό που προλαβαίνω κι ό,τι δε καταλαβαίνω.
Είμαι κλόου σε μηλικό πάρτι,
ένα μονό μεγάλο κρεβάτι.
Για σένα όμως είμαι κάτι.
Είμαι κάτι.