M-m-m-mga kababayan!
Mga kababayan ko,
dapat lang malaman nyo,
Bilib ako sa kulay ko, ako ay Pilipino!
Kung may iti, may kuti,
meron naman kayo mangi,
Isipin mo na kaya mong abuti ng iyong minimiti.
Dapat magsumiknap at nang tayo,
di maghirap ang trabaho mo,
Pagbutihin mo, dahil pag gusto mo, ay kaya mo.
Kung kaya mo,
ay kaya niya,
at kaya nating dalawa.
Magaling ang ating nyanang laging iisipin pag asenso,
Mararating kung handa kang tiisin,
ang hirap at pagod,
Sa problema, huwag kang malunod,
Umahon ka, huwag lumubog,
Pagkat ginhawa naman ang susunod,
Iwasan mo ang ingit,
ang saibay-ibig mong makamit,
Dapat nga,
ika'y matuwa,
sa nga pala ng iyong kapatid,
Ibig kong ipabatin, na lahat tayo ay kapibisip.
Mga kababayan ko,
dapat lang malaman nyo,
Bilib ako sa kulay ko, ako ay Pilipino!
Kung may iti, may kuti,
meron naman kayo mangi,
Reklapuhin natin ang ating ina,
ilaw siya ng tahanan,
Bigyang galang ang ama,
at ang payon niya ang susundan,
At sa magkakapatid, kailangan ay magmahalan,
Dapat lang ay pag-usapan, ang hindi na uunawaan,
Huwag takasan ang tapukulang,
kasalanan ay panagutan,
Magmalimis ay iwasan,
nakakainis marumi rin naman,
Ang magkaaway,
ipagbati,
gumit na ka at huwag kumampi,
Lahat tayo ay magkakapatid,
anumang mali ay ituwid,
Magdasal sa Diyos,
may kapahal,
maging banal at huwag hangal,
Itong tula ay alay ko,
sa bayan ko,
at sa buong mundo.
Mga kababayan ko,
dapat lang malaman niyo,
Bilib ako sa kulay ko, ako ay Pilipino.
Kung may iti, may kuti,
meron naman kayo mangi,
Isipin mo na kaya mong abuti ang iyong minimiti.
Iwasan mo ang pag-ingit,
ang saibay-ibig mong makamit,
Dapat na ikay matuwa sa napala ng iyong kapatid,
Ibig kong ipabati na lahat tayo ay kapit-bisik.
Mga kababayan ko,
dapat lang malaman niyo,
Bilib ako sa kulay ko, ako ay Pilipino.
Kung may iti, may kuti,
meron naman kayo mangi,
Isipin mo na kaya mong abuti ang iyong minimiti.
Mga kababayan ko,
dapat lang malaman niyo,
Bilib ako sa kulay ko, ako ay Pilipino.