Zoveel wonder had ik nu soms als ik denk hoe die aarde vullig draait
en ik wonder of je nog onthoudt hoe daar die haan weer eens een keer ons kraait
en kijk ik als de reen erop is vallen hoe die aarde dan paardrijkt
en weet je hoe die zachtste woorden recht door die sterkste storm klinken
en je wonder over die reenboogse kleren en zijn schoonheid maakt mijn kleinkind bang
want je vreest het als ik eens verdwijnen of een nieuwe hom ooit zal vervallen
en je ziet hoe die zon ze stralen een nieuwe dag zo warm rood kan varen
maar wat blijft voor ons als kindersboon als die aarde dan zo staat
met liefde kan ons het als verander weer ongeveer anders
ons handen vaten liefde vrede verander
met liefde leer ons mekaar vergeven vreemdmoed en lieve liefde
zonder vries en liefde, liefde
zo verwonder ik me soms eens de hoe anders *** kan weer
en een wereld wat meer verstaan en een wereld zonder vries
en ik huil over al die bomen wat breken voor ons letsels laat
hoeveel beter zou *** net die vis hier als ons blommen zaai in die gaten
en ik wonder wat blijft uiteindelijk hoor wat is daar nou nog om te aan
ja wat blijft voor ons als kindersboon als die aarde zo zo staat
met liefde kan ons het als verander weer ongeveer anders
ons handen vaten liefde vrede verander
samen met liefde leer ons mekaar vergeven vreemdmoed en lieve liefde
zonder vries en liefde, liefde
zo verwonder ik me soms als ik denk hoe die aarde vrucht draait
en ik wonder of je nog onthoudt hoe daarin hangt het als je een keer moest gaan