Βουλιάζουμε μεσάς
Στους συναισθήματς τα δουλειά
Και μέσω από τα δυο μας χέρια η ζωή γλίστρα
Κρατιόμαστε από τους κρίσεις μέρες μας φιλτά
Φοβόμαστε τα βάθη κολυμπώνουν στα ρίχα
Χάνουμε το καλοκαίρι να μας συμβεί η νύχτα
Σαν να περπατάμε πάντα με τα μάτια κλειστά
Με παιδιά μου διψάγια,
λάζια νεράγια Χθες άδεινα σε περιμένει κι όλα
Τρέχεις στου χρόνου τις στραφές
Και αφήνεις πίσω σημάντια,
αφήνεις πίσω πληγές
Αραγέθρα με θυμάσαι, ήθομα στες σκιές
Χαμένη μέσα στα πλήθη,
μέσα στις εποχές
Μένω να κοιτάζω το κενό,
να φτιάχνω κόσμους να χαλώ
Να σκέφτομαι όσοι ξανά εδώ,
έστω κάπου στοιχεία σε κάποιον στο θμό
Να σκέφτομαι αν παρέκτρωπο,
αν παρέα με κάποιον να συμβθώ
Αντιρεθώ,
πως θα τα αποδεχθώ και βάζει κάπου αυτού αφού έσυ συνέχεια
Στου χρόνου τις στραφές Και αφήνεις πίσω σημάντια,
αφήνεις πίσω πληγές
Αραγέθρα με θυμάσαι,
ήθομα στες σκιές Χαμένη μέσα στα πλήθη,
μέσα στις εποχές
Ξέρω τρέχει ο καιρός πίσω, δεν γυρνά
Είδα μες στα μάτια μυλιά μου αργά
Μπορούμε να κυλήσουμε σαν νερά
Ή μπορούμε να τα λέμε από τα ακουστικά
Μπορούμε να χαθούμε σαν αέρικα
Σαν μελωδίες στον αέρα, σαν λευκά πουλιά
Ή να σε βλέπω σαν ήρα μου μόνο στα κλεφτά
Θα θέλα μόνο μια στιγμή κι όμως όλα
Τρέχεις χρόνου της Fx κι αφήνεις πίσω σημάντια,
αφήνεις πίσω πληγές
Αραγέθρα με θυμάσαι,
ήθομα στες σκιές Χαμένη μέσα στα πλήθη,
μέσα στις εποχές
Τρέχεις χρόνου της Fx κι αφήνεις πίσω σημάντια,
αφήνεις πίσω πληγές
Αραγέθρα με θυμάσαι,
ήθομα στες σκιές Χαμένη μέσα στα πλήθη,
μέσα στις εποχές