ਜੀਨਾਂ ਦੀ ਚੀਨ੍ਤਾ ਹਈ ਉੇ ਹਟੇ ਨੇ ਘਰ ਮਹਈ ਜੀਨਾਂ ਦੀ ਜੀਨ੍ਤਾ ਹਈ ਉੇ ਹਟੇ ਨੇ ਘਰ ਮਹਈ
ਪੁਸਲ ਹੇ ਲੈ ਤੇ ਨੇ ਵਾਕੀ ਮੇਰੀ ਟੋਰ ਵੇ ਚਾਲ ਮੇਰੀ ਵੇ ਕੇ ਤੇ ਸਡ ਦੇ ਨੀ ਮੋਲ ਵੇ
ਮੇਰੀ ਤੇ ਨੀ ਮੋਲ ਵੇ ਚਾਲ ਮੇਰੀ ਵੇ ਕੇ ਤੇ ਸਡ ਦੇ ਨੀ ਮੋਲ ਵੇ
ਮੇਰੀ ਟੇ ਸਡ ਦੇ ਗੁਨ ਵੇ ਨੀ ਮੋਲ ਵੇ ਕੂਡੀ ਦੀ ਕੋਈ ਕੇਨਿ ਗੁਨ ਲੇ ਗੈ ਤੁਂ
ਦੀਠੇ ਦੇਰੁ ਸੇ ਆਣੇ ਰੋਪੈ
ਤੁਹੁ ਸਾਨੇ ਚੁ ਸਂਗਾ ਤੁਦੇ ਪੂਰੁ ਲੁਡਾ ਕੇ ਕੇ ਮੁਝੋਰ ਮੁਆਣੇ ਰੋਪੈ
ਨਾਮੀ ਸਂਗਾ ਤੁਦੇ ਵੇਖ਼ ਕੇ ਲਗਦੀ ਲਾਨੁ
ਕੈ ਵਾਲ ਪੁਰਾਣੇ ਰੋਪੈ
ਦੀਵੇ ਬੁਝੋ ਵੇਖ਼ ਕੇ ਦਰਦੁਂ ਦੇ ਘਰਦੇ
ਕੈ ਵਾਲ ਟੀਂਡਾਣੇ ਰੋਪੈ
ਪਾਣੀ ਵੀਤਾ ਕਲ
ਪੁਝਾਬੀ ਦੇ ਕਾਮਿਆਦਾ ਮਾਣ ਵੇਥਾ
ਜਦਾ ਤੁਨਾ ਅਪਣੇ ਉਦਾ ਭਾਦਾ ਨਾ ਕੀ ਸਾਕਰ
ਜਦਾ ਤੁਨਾ ਅਪਣੇ ਉਦਾ ਭਾਦਾ ਨਾ ਕੀ ਸਾਕਰ
ਆਜੀਬ ਮਾਰੁਦੇ ਜਰਦੀ ਲੋਗੋ ਨਾ ਲੋਟ ਸਗੀਂਦੈ ਨਾ ਬੈ ਸਗੀਂਦੈ
ਏ ਦਰਦੁ ਖੁਫੀਯਾ ਏ ਏਂਦੇ ਹੋਂਦੇ ਨਾ ਦਾ ਸਗੀਂਦੇ ਨਾ ਸਾਈ ਸਗੀਂਦੈ
ਰਾਮਾਨ ਦੇ ਕੱੱ ਪਰੇ ਕੇ ਡੀਟੀ ਸਾਈ ਇਂਦੀ ਹਕੀਕਤ ਆਜੀਬ ਜੈਏ ਏ ਖਾਰ ਦਾ ਰੇ ਦਰਕ ਤੇ ਯਾਰੋ ਨਾ ਚਡ ਸਗੀਂਦੈ ਨਾ ਲੈ ਸਗੀਂਦੈ
ਪਾਣੀ ਮਾਲਾ ਕੱੱ ਲਗੁਦੇ ਲਾਡ ਪੋਸਨੀ ਮੈਨੁ ਮੀਲੇਨ ਨਾ ਆਯਾ ਕੱੱ
ਵੀਚੁ ਕੇ ਬਨ੍ਦੇ ਰੋਸ ਪੋਸਨੀ ਮੈਨੁ ਮੀਲੇਨ ਨਾ ਲਾਡ ਆਯਾ ਕੱੱ
ਅਖਾ ਵੀਚੁ ਕੱੱ ਜਿਲੇ ਤੇ ਜੁਣ ਪਾਂਗਰੇਰੀਆ ਪ੍ਯਾਰ ਤੇ ਡੱਕ ਲੇਯੇ ਰਾਮਾਯਾ ਜੀ ਮੇਰੀਆ
ਆਮੀ ਤੂ ਨਾ ਜੁਦਾ ਇਥਾ ਕੋਈ ਨੁ ਮੇਰਾ ਮੇਰੇ ਵੈਰੀਆ ਨੁ ਬਾਨਾ ਫਲਾਈਵੇ ਆਮੀ ਰਾ ਰੇਸੁ ਮੀਲਾ ਚਾ