ਸੁਨੀ ਆਰੀਆ ਵੇ ਕੁਟ ਚਾਂ ਦੀ ਪੱਤਾ ਨੈ ਕੇ ਲਗਦਾਇ ਸੇਕ ਮੀਲੇਨ ਦੀ ਬਹੁਣਾਂ ਦੀ
ਮੇਰੇ ਨੇਮਾ ਵੀਚ ਵੇਖ਼ਕੇ ਤੁ ਗਲ ਬੁਝਲੇ ਸਾਰੇ ਉਲੇ ਜੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਵੀ ਹਲ ਬੁਝਲੇ
ਤੁ ਯੋ ਸੋਚ ਜਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇ ਕੀਉ ਨੀ ਹਸਿਆ
ਤੁ ਯੋ ਸੋਚ ਜਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇ ਕੀਉ ਨੀ ਹਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸਿਆ
ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸਿਆ
ਮੇਰੇ ਨੇਮਾ ਬੀਚ ਵੇਖ ਕੇ ਤੁ ਗਲ ਬੁਝਲੇ
ਸਾਰੇ ਉਲੇ ਜੇ ਸਵਾਲਾ ਦੇ ਭੀ ਹਲ ਬੁਝਲੇ
ਤੁ ਯੋ ਸੋਚ ਜਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇ ਕੀਉ ਨੀ ਹਸਿਆ
ਤੁ ਯੋ ਸੋਚ ਜਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇ ਕੀਉ ਨੀ ਹਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸਿਆ
ਦੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸਿਆ
ਮੇਰੇ ਨੈਨਾ ਵੀਚ ਵੇਖ ਕੇ ਤੁ ਗਲ ਬੁਝਲੇ
ਦੂਂ ਪੁਛ ਦੀ ਏ ਕਲਾਂ ਕੀ ਕਰਿਦਾਹਾ ਵੈਨਦਾ
ਦੂਂ ਪੁਛ ਦੀ ਏ ਕਲਾਂ ਕੀ ਕਰਿਦਾਹਾ ਵੈਨਦਾ
ਦੂੂ ਸੋਚ ਭਲ ਕਲਾਂ ਕੀ ਕਰਿਦਾਹਾ ਮਾਂਗਾ
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਂਗੀ ਨੀਤ ਰਾਤ ਦੀ ਛੋ ਨਾਗਨੀ ਓ ਦੀ ਨਙਗੀ ਜੀਪ ਤੇ ਕੀ ਦੈਰਦਾ ਹੋਂ ਆਂਗਾ
ਦੈਰਦਾ ਹੋਂ ਆਂਗਾ
ਜੀਮੇ ਪਲ ਪਲ ਮੇਰੇ ਖਾਬਾ ਤਾਈਂ ਜੇਸਿਆ ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਕੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀਦ ਹੇਸਿਆ
ਤੁਂ ਯੋ ਸੋਤ ਜਰਾ ਸੋਤ ਕੇ ਮੇ ਕੀਉ ਨੀ ਹੇਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਕੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀਦ ਹੇਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਕੱਸਿਆ ਤੇ ਕੀਉ ਦੇਸਿਆ
ਮੇਰੇ ਨੇਮਾ ਵੀਚ ਵੇਖ਼ਕੇ ਤੁਂ ਗਲ ਬੁਝਲੇ
ਜਕਿ ਜਾਤ ਰਂਗ ਦ ਹੈ ਅਮੰਾਂ ਦ ਮੁਖ ਨੂਂ
ਜੱਬ ਜੱਬ ਰਂਗ ਦਾ ਹੇ ਅਂਬ ਰਾਂ ਜੇ ਨੁਖ ਨੂ
ਮੈ ਬੇਠਾ ਕਰਤੀ ਤੇ ਲੀਕਾ ਜੇ ਇਆਵਾਂ ਦਾ
ਮੇਲੀ ਆਚ ਮੈ ਬੁਲਾਚ ਸ਼ਕ ਨਾਚ ਗਾਤ
ਮੈ ਹੀ ਤਨ੍ਹਾ ਯਾਂ ਦੇ ਕੁਂ ਜੈਸ਼ਨ ਮਨੋ ਦਾ ਹਾ
ਜੈਸ਼ਨ ਮਨੋ ਦਾ ਹਾ
ਤੁਂ ਦਾਸ ਜੇ ਆਪਿਂਡ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵੱਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਦੇ ਸੀਆ ਤੇ ਕੀ ਦੇ ਸਿਆ
ਤੁਂ ਯੋ ਸੋਚ ਜਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਨੇ ਕੀਉ ਨੇ ਹੈ ਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਜੇ ਤੇ ਸੀਆ ਤੇ ਕੀ ਦੇ ਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲ ਕੇ ਦੇ ਦੇ ਸਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੇ ਸਿਆ
ਮੇਰੇ ਮੇਨਾ ਵੀਚ ਵੇਖ ਕੇ ਤੁ ਗਲ ਬੁਝ ਲੇ
ਮੇਰੇ ਰਾਕ ਵੀਚ ਨਾ ਚਰਾਗ ਨਾ ਹੀ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਮੇਰੇ ਰਾਕ ਵੀਚ ਨਾ ਚਰਾਗ ਨਾ ਹੀ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਮੇਰੇ ਰਾਕ ਵੀਚ ਨਾ ਚਰਾਗ ਨਾ ਹੀ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਏਸੇ ਹੀ ਹਨੇਰੇ ਵੀਚ ਲੀਖੇ ਕੀਨੇ ਨਾਨੀ
ਓ ਨਾਵੀ ਚੋ ਇਕਦਾ ਹੇ ਤੇਰਾ ਸਰ ਨਾਵਾਨੀ
ਉਲੇ ਦੇ ਨੈ ਰੁਖ ਜੇਲੇ ਦੇਂਦੇ ਰੇ ਛਾਵਾਨੀ
ਦੇਂਦੇ ਰੇ ਛਾਵਾਨੀ
ਤੇਰੇ ਚਨਦੇ ਹੀ ਨਾਲਕੇ ਮੇਰੀ ਮਸਿਆ
ਦੁਖ ਬੋਲਕੇ ਜੇ ਦੱਸੀਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸੀਆ
ਦੁਖ ਬੋਲਕੇ ਜੇ ਦੱਸੀਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸੀਆ
ਦੱਸੀਆ ਤੇ ਕੀ ਦੱਸੀਆ
ਮੇਰੇ ਨੇਨਾ ਵੀਚ ਰੇਖ਼ਕੇ ਤੁਂ ਗਲ ਬੁਝਲੇ
ਮੇਰੇ ਨੇਨਾ ਵੀਚ ਰੇਖ਼ਕੇ ਤੁਂ ਗਲ ਬੁਝਲੇ
ਹੱਤ ਵੀਚ ਫਾਡ਼ਕੇ ਮੁਹਪਤਾਂ ਦੀ ਤਕਡੀ
ਹੱਤ ਵੀਚ ਫਾਡ਼ਕੇ ਮੁਹਪਤਾਂ ਦੀ ਤਕਡੀ
ਪਿਆਰ ਵੀਚ ਜੇਡਾ ਇਨੇ ਇਸਾਫ ਨੇਂ ਕਰਦਾ
ਇੱਕ ਦੀਲ ਜੇਡਾ ਏਥੇ ਦੋ ਮਾਵੀ ਦੀਲਦਾ ਹੈ ਸਾਦਿਕਾ ਏ ਰਬ ਓਨੁ ਮਾਫ ਨੀਓ ਕਰਦਾ
ਇੱਕ ਦੀਲ ਜੇਡਾ ਏਥੇ ਦੋ ਮਾਵੀ ਦੀਲ ਦੋ ਮਾਫ ਨੀਓ ਕਰਦਾ
ਇੱਕ ਦੋ ਮਾਵੀ ਦੋ ਮਾਫ ਨੀਓ ਕਰਦਾ
