منو گھار بلوا کے کار چھڑیا تو این مشہر بحال دوبارا
تیرے شہر دے متیاں کی تائے میرا اس تقبال دوبارا
میں بے سپیٹھاں تو کر لیا ہے تو کھا میرے نال دوبارا
ہو تاری اصل میں جیند آیاں آئیناں تیرے بھوے تے لال دوبارا
میں بھولی وچھ ماریا گیاں تے تو سلاح
سوناں دےیاں تے لیے شو دا روندا پیاں
بے تیسمت آگئیے
تل کینو نا مت دیساں
بے پیار کرن آلی گھنکینو نا مت دیساں
سیدنانو لٹیاں شاکر سائن کدھی بخت بلاند نئی ہوندے
کئی سنگت جیار گریبوندن سارے دولت ماند نئی ہوندے
کئی زین آزاد رکھیندن سارے چند کو باند نئی ہوندے
کئی باد نسل بلی باند ویندن سارے غیرت ماند نئی ہوندے
اے گریبت غیرت ماند ہند سانو اے جای یار پساند ہند
لکھاں چھو مل جای سنگتی چاند ہند
سکھ ساری زندگی دے میرے ڈھول مکا چھوڑے
پاکے چھلے مائی میرے یار
مائی میرے یار لہاں چھوڑے
بے
زادہ پیارے کہیں تے بھی توں رکھ نیمانی آولے
کھلے ملدے ہیں ازمائی بیٹھاں پھوے جیڑے کریے بھلے
گکھ آندا نہیں جگہ پھر دیاندا میری گال نوں بان لے پھلے
دل لال بٹھے دیانی لیندے کہداں بخد دا سورج ڈھلے
ازمائی بیٹھاں لکھوارے آج کل رہ گیا ایو کچھ پیارے
آوکھے ویلے کوئی نی یارے
بچھ منج پیار گو نوں ات یار کھواریے
آج اس دور دے وچ گرزاندی یاریے
چکو مندو بان نی توں میرا ذری جال
ضرورت کوئی نی
کیویں دکھ سکساں جا کر سگداں تیرے نال ضرورت کوئی نی
جداں بنی کوئی بیڑ تاں ویک لے ساں پھلے حال ضرورت کوئی نی
آج پیراں تے تیری لال ضرورت کوئی نی
کدھی ہاں میرا چاندی امراض تیرے
بدل گئے انداز
نکی نکی گال تو بدھائے نراض
ملک دے سامن میں کدا شرم دیوایا ہے
لکی میں سگتے
آنکھی میں اکھی نوں روایا ہے
