ਤੱਕ ਕੇ ਤੇਨੁ ਦੀਲ ਨੀਂ ਰਜਦਾ ਲਕ ਮਨਾਵਾ ਦੀਲ ਨੀਂ ਮਨਦਾਤੇਨੁ ਤਕਿਆ ਦੀਲ ਨੀਂ ਰਜਦਾ ਲਕ ਮਨਾਵਾ ਦੀਲ ਨੀਂ ਮਨਦਾਇਸਕ ਛਾਮੀ ਬੇਠੀ ਰਾਮੀ ਲੇਂਦੀ ਤੇਰਾ ਨਾ ਤੇਰਾ ਜੋਗੀ ਹੋਯਾ ਰੋਗੀ ਬਡੀਨੀ ਦੇਰੀ ਬਾਵੇ ਦੀਲ ਦੇਆ ਮੇਹਰਮਾ ਦੇਨੁ ਮਨੇ ਆ ਦੀਲਦਾ ਜਾਹਾ ਵੇ ਦੂਰ ਨ ਜਾਵੀ ਤੂ ਆਜਾ ਬੇਜਾ ਇਸਕ ਦੀਛਾਂਮੈ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਤੂ ਲਡ ਜਾਵਾ ਤੁ ਜਾਮੇ ਜੇ ਮੈ ਉਸ ਪਲ ਮਰ ਜਾਵਾਸੋਚਾ ਚੇ ਤੇਰੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਵਾ ਵੈ ਇਸ਼ਕ ਚੇ ਹਰ ਹਦ ਟਪ ਜਾਵਾਵੈ ਜੀਸ ਪਲ ਸੋਚਾ ਸੋਣੀਆ ਮੈ ਉਸ ਪਲ ਹੱਸ ਦਾ ਜਾਵਾਮੈ ਜੀਸ ਪਲ ਸੋਚਾ ਸੋਣੀਆ ਮੈ ਉਸ ਪਲ ਹੱਸ ਦੇ ਜਾਵਾਇਸ਼ਕ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਦੇ ਆਰਾ ਹੋਂਦਾ ਨੈ ਗੁਸਾਰਾਦੀਲ ਚੁ ਮੇਰੇ ਸ਼ਾਮ ਸਵੇਰੇ ਤੇਰ ਯੁਡੀ ਕਾ ਯਾਰਾਵੇ ਦੀਲ ਦੇ ਆ ਮੇਰੇ ਮਾ ਤੇਨੁ ਮਨਿਆ ਦੀਲ ਦਾ ਜਾਂ ਵੇ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਵੀ ਤੋ ਆਜਾ ਬੈਜਾ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਛਾਂਮੇ ਜਾਵਾ ਜੀਤੇ ਰਾ ਤੇਰੀ ਪੈਜਾਵਾ ਮੇ ਮਰ ਜਾਵਾ ਜੇ ਤੇਨੁ ਪੁਲ ਜਾਵਾ ਤੁ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਰਾਹਤ ਬਨਿਆ ਹੋਯਾ ਮੈ ਫੀਦਾ ਏਸੀ ਤੇਰੀ ਆਦਾਵੇ ਤੋਡ ਨੀ ਭਾਵੀ ਸੋਣੀਆ ਨਾ ਦੀਲ ਨੁ ਸਤਾਵੀ ਸੋਣੀਆਦੀਲ ਦਾ ਪ੍ਯਾਰਾ ਮੇਰਾ ਸਹਾਰਾ ਮੇਰਾ ਦੀਲ ਬਰੀਆਰਾਪ੍ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਕੈਂਦਾ ਤੇਨੁ ਤੁ ਮੇਰਾ ਜਗ ਸਾਰਾਵੇ ਦੀਲ ਦੇਆ ਮੇਰਮਾ ਤੇਨੁ ਮਨਿਆ ਦੀਲ ਦਾ ਜਾਹਾ ਵੇ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਵੀ ਤੁਆਜਾ ਬੈਜਾ ਇਸਕ ਦੀਛਾ ਵੇ ਦੀਲ ਦੇਆ ਮੇਰਮਾ ਤੇਨੁ ਮਨਿਆ ਦੀਲ ਦਾ ਜਾਹਾ ਵੇ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਵੀ ਤੁਆਜਾ ਬੈਜਾ ਇਸਕ ਦੀਛਾ