Ωδηγόντας τη λέω φορώ λίγο πριν το καστρί
Τη σαββολήντα από δίπλα μου πέρασες πάνω στο μπλε σου παπί
Ακορώ πως δεν έγινε το κακό όταν πήρα την τόπου στροφτή
Κι άρχισα το κυνήγι με το άσπρο μου μίνι και εσύ με το μπλε σου παπί
Από σένα τι έχω τραβήξει δεν τον μόνα σκεφτώ
Το'χεις πάλι σκοπό τη ζωή σου να με καθαντήσεις τρελό
Στο φανάρι φρενάρω, από μπρος μου σε χάνω, τι θα γίνει με σένα λοιπόν
Τόσα χρόνια δικό σου, πιστός κυνηγός σου, ποντεύω να τρελαθώ
Σ'αγαπώ και το ξέρεις και γι'αυτό με παιδεύεις
Μα χρειά σου δεν κάνω να που τώρα σε φτάνω θα δεις
Λίγα μέτρα ακόμα πριν θυμηθείς
Πόσο μου έχεις τυχίσει η δική σου η λύση κι από σένα ούτε ένα φιλί
Ήσουν πάντοτε τόσο σκληρή
Σε πλησιάζω κι οι ελπίδες μου ποντεύουν να γίνουν πολλές
Μια ζωή προσπαθώ να σε πείσω πως ίσως το βάθος με θες
Στη στροφή τελαπάρω, σε ένα δέντρο τρακάρω, τι θα γίνει με σένα λοιπόν
Τόσα χρόνια δικό σου, πιστός κυνηγός σου, ποντεύω να σκοτωθώ
Σ'αγαπώ και το ξέρεις και γι'αυτό με παιδεύεις
Προτριά σου δεν κάνω να που τώρα σε φτάνω θα δεις
Λίγα μέτρα ακόμα πριν θυμηθείς
Πόσο μου έχεις τυχίσει η δική σου η λύση κι από σένα ούτε ένα φιλί
Ήσουν πάντοτε τόσο σκληρή
Φιλικά μετά από τόσα εμπόδια κι χιλιάδες γιατί
Με κοιτάζεις, σταμάτας, κατεβαίνεις, από το πλέσου βάπη
Με ντροπή και απόγνωση ένιωσα, μόλις είδα πως δεν ήσουν εσύ
Πως μπήκες από το πλέσου βάπη
Με ντροπή και απόγνωση ένιωσα, μόλις είδα πως δεν ήσουν εσύ
Πως μπελάς μου έχεις γίνει, ένα αιώνιο κυνήγι
Και δεν ξέρω πού θα φύγει