Nellía gleðing að komstuðinn
og hljótur þinn og návistittu langa dænin.
Í farið dínu eitt hvað óvegt var
sem hundarlega spennuinn í hverstagsleikan var.
Þú gafst aftínum gnagtum hverja stund,
þín gleði var að tendra bros og veka gátalund.
En ditt var sagtu að þir á því lag að
kveika yngar vonir til að kæfa nästa dag.
Mörk er í dag skalpaði hamnu til dýr,
þú hverður en ég repp til baka gömlu sporið mýr.
Nú deyð og eins og endaftur á dag ég,
eða okkjur eldi kjapir værið farinn búst með fér.
Mörk er
í dag skalpaði hamnu til dýr,
þú hverður en ég repp til baka gömlu sporið mýr.
Nú deyð og eins og endaftur á dag ég,
eða okkjur eldi kjapir værið farinn búst með fér.
Ég get þeg mínum gömlu vennjum breyt,
ég get þeg fyrir dröymallum skildum bústu þreyt.
Mér grunar að þú finnir hvergi frið,
en þærði sípet lengra og þú standi hvergi víð.
Mörk er í dag skalpaði hamnu til dýr,
þú hverður en ég repp til baka gömlu sporið mýr.
Nú deyð og eins og endaftur á dag ég,
eða okkjur eldi kjapir værið farinn búst með fér.
Já,
eða okkjur eldi kjapir værið farinn búst með fér.