�
Thegar næðir i minu hjarta
og i hura mer' engin rå
Og ég þrái a sjá e' bjarta
sem að áður i mir bjó
Þá er løsnin alltaf nálai
Eðum han i augmygt by
�
Og med bæninne kemur ljose
Og i ljosenne finn jeg fri
�
�
�
�
Åsvo dagur, dagur vaknar
Dagur thrasis, å fjar i er
Mündu þegar, saulin saknar
�
Og solin skinn hvergin æri þér
Að i bæn er falin máttur
Er þig magnar, þúsund fást
�
Thví med bæninne kemur
ljó si
�
og i ljó sinne lâst
�
�
�
Jeg vil mæta þøssum
Er meit adus i deg, i firir bēr.
Og i byd, æsar i mei,
njota all, se man gæver mēr.
Hæv' i' bēr, og hver i'n dēi,
hæv' i' vōr, sem aldrei dēir.
Ti, me bāinim, kēmur Iosif,
hōr i mīrgrī,
iēg engai mēr.
Mūra Vārけ
