गजानना गजानना स्री समर्त गजानना
गजानना गजानना स्री समर्त गजानना
कुण्डली कबर दे स्री ज्ञान देवा पंड़िनाथ महराज़गी गजानन महराज़गी दे
करमटा ब्रह्मन दर्शनासी आला
पहले गजानना उलियासी
पलंगी बैसाली दिगंबर मुर्ती
चिली मा उडी गांजी आची
विर्त आलो मने से गावा प्रती
हेड़े पिछे सारे दिश्ती मज़
अचार विचार नहीं अंचा धारा
अचार विचार नहीं अंची गाठ
करी वट वट देश्मुख मने
करमत ब्रह्मन दर्शनासी आना
पहिले गजानना उलियासी
पलंगी बैसाली दिगंबर मुर्ती
चिली मुर्ता वरी गांजी आची
विर्त आलो से गावा प्रती
हेड़े पिछे सारे दिश्ती मज़
अचार विचार आची नहीं अंची गाठ
करी वट वट देश्मुख मने
विठलो विठलो विठलो विठलो
ठलो थालो थालो थालो थालो
गजानन महाराज़गी
गजानन महाराज़गी
एक कर्मट प्राम्माण से गावी आ ले लाए
और से गावाला आले नंतार यह मुर्ती पाहिली
और त्याला पच्चा ताप जाला
निकोनिया गेला
तो गुटा गेला मनाल
बहर निकालेला है पानी आनेला चलेला है
यह ब्रह्मनाल आलेला हंकार
हंकार ब्रह्मना चा
है, गाँजावड़ईद बसलेले
सकाल पासों कुत्र मरुं पडले
तियाला कुणि बाजुला टाखेला तायार नाई
सिफ, कसा पानी आनेला है
समर्त शान्त मने बसलेले हो दे
समर्तां ज़्या लख्षा दाल
तो समर्ताला मनाल आए
भ्रस्टात तुम्ही
समर्त मनाले बाबा रहे हमी भ्रस्टा है
तुम्ही विद्वान ब्राम्मन नाई
कुत्र मेलेला नाई
मैंको बाबा रहे है
समर्तां किसों समर्ताला बाबा रहे हूं
मुझे अज़े किसों समर्ताला बगाईचा है
तर मान्साच बईला अहंकार नाईचा जाला भाईदी
मीतुपनाचा पर्दा नाईचा जाला भाईदी
अर देव बगाईचा है
वन्दनिय महराजंच्या भजणात्ला एक चरण मला आठाओता
मनि नाई भाओ मने देव मला प अर
मनि नाई भाओ मने देव मला प
पावा महनुनप पावायचा नाईर
पावा महनुनप पावाय्चा नाहिर
देव बाजारचा भाजी पाला नाहिर
मनि नाई भाओ मने देव मला प
देव बाजारचा भाजी पाला नाहिर
मनि नाई भाओ मने देव मला प
शुत्दभावा पूटी भळे रसाल गवमटी
शुत्दभावा पूटी भळे रसाल गवमटी
अन्तगर्णा शुत्दभावा बायिजे
या कृमट प्रमणाची अवस्ता काई जली
मनी नाई भाव देवा मला पाओ
देवा अश्यान पाओ आईचा नाहीर
देवा बाजार चा भाजी पाला नाहीर
मनी नाई भाव देवा मला पाओ
देवा अश्यान पाओ आईचा नाहीर
देवा बाजार चा भाजी पाला नाहीर
देवा चा देवात्व आहे ठाई ठाई
मितु पन गेल्या वाचु नानुभव नाही
दास तुकडिया मने आईका ग्वाहीर
देवा बाजार चा भाजी पाला नाहीर
मनी नाही भाव मने देवा मला पाओ
देवा अश्यान पाओ आईचा नाहीर
देवा बाजार चा भाजी पाला नाहीर
यह कर्मट ब्रह्मनाची अवस्थाति चुदि तयानी पड़ दिशी समर्थान के पाई धरले आई बनाला
बुद्धी भ्रट जाली केली वटवट
मांजी बुद्धी भ्रश्त जाले मला मी वटवट केली
नस्ती विगने येती घरा
विगने नस्ती घरे येती लक्षा ठेवा देवाने एक दा पाथ भिरोडी तार
विप्र एक काशिनात
खंडे रावाचा आसे सुत
येचा नाओ खंडे राव तीजा वडलाचा त्याचा हा मुल्गा
खंडे रावाचा आसे सुत गरदे उप नाव जानचे
विप्र एक काशिनात
समर्तांचे गिता दर्शना मनात मने में जालो पावान
कोपर खाली मारली हारीन
विप्र एक काशिनात
काशिनात नावाचा हा दर्शन गेत आसताना समर्तानी तेजा पाठी माद याची कोपर खाली मारली
कोपर खाली मारली आणी संगितला जा तुझा काम हुईं
जा तुझा हेतु पूरला
कुरुपा तुझा वार जावे घरला
वात पातो तारवाला
युप्रेक काशिनात
भगताचा कैवारी देवपाही ला
भगता जाहके साथी दहून एनारा
भगता वर आलेली संकड तालनारा
त्या संकड मदे सोता सहवागी होनारा सा देव पहला मी
तो वालिया गजानन
भगताचा कैवारी देवपाही ला
सेवगव चा कजानन
सेगवी चा कजानन भेटला
देश मुक चर निहालीन जाला
ओय प्रेक काशिनात
या काशिनात अना घरी गेले गेले चमतकार काई घलडा
या जी तर अली ओती त्याला बड़ती मिला ओती
वरचे अधिकार पदा वर गेला ओता
तेछा लक्षा तालआत समर्टानी बेले
या कोपरखली चा अर्थतैला ओलगंला
हा घरी तार वाला अनून गजानन महराज बोलले ओते
महराज गजानन महराज चे बगत भावना ओश हों उडता बजता चलता
जे गजानना चे निष्चिज्ब भगता है गजानना
गजानना स्री समर्त गजानना
गजानना गजानना स्री समर्त गजानना
गजानन महराज की एक
शरी गजानन महराज़ चे स्तरवान
नागपूर शहरातील एक मोता श्रिमंत सौफका
नागपूर शहरात सारे सेर मदे जला नगर सेट मनला जातो था
यचा नाव है गोपाल बुठी
गोपाल बुठी चा घरी समर्तान ची स्वारी
गोपाल बुठी चा घरी समर्तान ची स्वारी नागपूर नगरी
राजदानी भोसलियां ची खास
गेवन गेले गजान नास
गोपाल बुठी चा वाड़यात शिता वर्डीत भव्य सदनात
नेवनी ठेवले गजान नास आइका भगतान पुड़िला इत्यास
वास्तवे इते आसाव सेगावी परत न जाव
अक्रूर नेले कृष्णा ला तसा प्रकार इते घड लेला
उबा वारा सेगाव आत भगत सारे होते दुख आत
होते दुख आत जीजी
नाक्पूरला जरी कुणी गेला
सेगाव उरने एनारे मंदविला तीता धर्शेन घड़त न उता
दर रोज या बुटी चा वड़या मदे ब्रह्मन भुजन चल लेला साइचा
जावे नाक्पूरला वीनंती हारी पाटला ला जावे नाक्पूरला आना समर्ता ला सेगाव मनती
गजान न धर्शना साथी लोक अतुरती हाजी जीर
कुडी मदून गेला जरी प्रान साम्मालील कोन मिले भौवधन
कुडी मदून गेला जरी प्रान साम्मालील कोन मिले भौवधन उप्योग काय मनती
सेगावी जाली असी स्तिती जाली असी स्तिती हाजी जीर
सेगाव ची असी अवस्ता जाली ले है
जसा मांसा चा शेरातना प्रान निगुन गेला अनंतर तय द्याला कुणी ठेवत नाई
हीच आवस्ता या सेगाव चा मन्डरीची जाली ले है कि सेगाव अतला
स्री गजानन महराज निगुन गेले जनुकायन चा प्रान अस गेला
बुटी भाविक होता जरी
किर्तनकार भुवाची आमच्या घाड़के महराज संपरताय परमाने प्रवय संगलेज मनार
बुटी भाविक होता जरी
अहंकार नहुता घेला
अहंकार नहुता घेला
वासरा पाई गाई पाहुन
काई जाला इकड़ुन हरी पाठील काई मानसा घेउन
नाकपूर लालेला है या सदनाच्या दारा देता समर्जानी पहला
वासरा गाई पाहुन तैसी येते बगधाऊन
तैसी येते बगधाऊन
ही चावस्ता जाली हरी पाठीलाला बगताच
गज्यानन माराद दर्वजा परें धावत धावत आले
आणि काई मनाले
गेवने चल मजला हारी जाऊ से गावाला
गेवने चल मजला हारी जाऊ से गावाला
मुलीचा येते रहुन वाते स्रिमंताची चांदीची ताटे
वैभव जाचे त्याला हारी मने से गावाला
गेवने चल मजला हारी मने से गावाला
बुटी जरी भक्त माजा हांकर नच गेला त्याचा
येते त्रास भक्ताला घेवने चल से गावाला
जाऊया से गावाला घेवने चल मजला हारी जाऊया से गावाला
भोजन करा विनंति करती नाही तर माझी होईल फजीती
हात जोड़न उबा राही लाव देश मुक लागे चरणाला
घेवने चल मजला हारी जाऊया से गावाला
घेवने चल मजला हारी जाऊया से गावाला
गजानन महराज हरी पतला चा भुरवार से गावाला निगाले लेथ
गजानन महराज से गवा देताथ गजानन महराज की जई
गजानन गजानन स्री समर्त गजानन
गजानन गजानन स्री समर्त गजानन
गजानन गजानन स्री समर्त गजानन