Það er enn í eldur sinu, uppgefið á þessu hinuTegir sig í kampaðínir, kælir það í drastÁ klakassetur vanda málin áhyggjur og bastSpyrðir sig í spari galan, hú hú húSpastlar fyrir sér auðvitað malan, hú hú hú húMamma fyrir að sopna, fyrir mamma er svo veittEn mamma landar engum þoskum sota út í heittMamma, mamma klarar að tjama, fók sér nýjan viðMamma, mamma klarar að tjama, elsku kælingiSturð súið á hú hú hú hú húSvo ljúfsart getur lífið verið, hú hú hú húHún losar séðu hrakkagerið, hú hú hú húRauðum vörum litar glasið, lakkartásir nárLiftir barnið þarfa topp að hinarkjásið nærFá limsku skalr og lagt á ráðun, hú hú hú húFá leinið skásta nætir bráðinn, hú hú hú hú húStundu með hofinn, hú hú hú hú hú húVerð hún heppin, en oftast verð allt í fólk, verð hún heimið eskupp höttu fullan drullu sók.Mamma, mamma klarar að tjama, til í tuskiði. Mamma, mamma klarar að tjama, einu sjálfið sér.Fengi tími lengu liðin, loka meitrinskátt og skriðin.Þó óbeislaðar gamlar meira, ætt að brokka heim, þeir eru engir prinsar eftir til að brinna þeim.Mamma, mamma klarar að tjama, hún á engan mann.Mamma, mamma klarar að tjama, það eina sem hún kann.Múkta, múkta klarar að tjuta, elsku kætlingi.Múkta, múkta klarar að tjuta og finni þessi, nýja pappan þið.Múkta, múkta klarar að tjuta og finni þessi, nýja pappan þið.