ਮੈ ਆਪਨ ਲਾਈਆਂਵੇ ਲੋਕੋ ਲਗਿਆਂ ਜੋਰਤ ਗਾਣੇ
ਮੈ ਆਪਨ ਲਾਈਆਂਵੇ ਲੋਕੋ ਲਗਿਆਂ ਜੋਰਤ ਗਾਣੇ
ਦੀਲ ਚਲੀਦਾ ਇੰਚ ਪ੍ਯਾ ਸਰਦਾ ਜੀਨੇ ਪੱਕੀ ਵੀਚ ਡਾਣੇ
ਮੈ ਆਪਨ ਲਾਈਆਂਵੇ ਲੋਕੋ ਲਗਿਆਂ ਜੋਰਤ ਗਾਣੇ
ਬੁਝਾਨ ਨਾ ਪਰਿਆਂ ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਦੀਚ ਯਾਦ ਕੀਸੇ ਦੀਆਵੇ
ਜਿਥੇ ਬੈਗੇ ਗਲਾਂ ਕੀਤੀ ਨ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਵੀਚ ਆਵੇ
ਭਾਲਾਂ ਤੀਕਰ ਯਾਦ ਨੇ ਮੇ ਨੂ ਰਾਮਾ ਜਗਾਟ ਕਾਣੇ ਮੈ ਆਬ ਨ ਲਾਈਂ ਆਵੇ ਲੋਕੋ ਲਗਿਆਂ ਜੋਰਤ ਗਾਣੇ
ਜਾਮਨ ਵਾਲਏਂ ਬੁਝਨੀ ਦੇ ਸਿਰਾ ਮਰ ਜਾਮਾ ਕੇ ਜੀਮਾ
ਸਬਰ ਦੀ ਚ਼ਕੀ ਆਸ ਵੇ ਦਾਨੇ ਕੀ ਨਾ ਛੀਰ ਮੈ ਪੀਮਾ
ਖੁਝਾ ਮਨ ਵਾਲੇਂ ਬੁਝਨੀ ਦੇ ਸਿਰਾ ਮਰ ਜਾਮਾ ਕੇ ਜੀਮਾ
ਕੁਆ ਪੁਝਾਡ ਆਸਨੂ ਬੇ ਸੀ ਮਰ ਗੇ ਤੇਰੇ ਪਾਣੀ
ਮੈ ਆਪ ਨਲਾਈਆਂ ਦੇ ਲੋਕ ਕੋ ਲਕੀਆਂ ਦੋਰ ਪਗਾਣੇ
ਅਰ ਦਾਮ ਦੁਖ ਦੀਆ ਰੀਂ ਦੀਆ ਰਕੀਆਂ ਦਾਰੂ ਕੋਈ ਨਾ ਲਬੇ
ਸਜਣ ਕੋਈ ਰੀ ਨਜਰ ਨੇ ਊਦਾ ਵੈ ਦੁਸ਼ਮਨ ਸਝੇ ਖਬਿ
ਅਰ ਦਾਮ ਦੁਖ ਦੀਆ ਰੀਂ ਦੀਆ ਰਕੀਆਂ ਦਾਰੂ ਕੋਈ ਨਾ ਲਬਿ
ਸਟ ਇੰਤੀ ਜੀਨੁ ਵਜ਼ਦੀ ਯੋ ਹੋਈ ਪੀਡਾ ਜਾਨੇ
ਮੈ ਆਪ ਨਲਾਇਆਂ ਵੇ ਲੋਕੋ ਲਕੀਆਂ ਜੋਰ ਤਗਾਨੇ
ਗੁਤ ਗਰਜਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵੀਚ ਪਿਆਰ ਸੀ ਖੁਲ ਕੇ ਪਾਈਆ
ਇੱਕ ਦੇ ਦਰਦ ਸਜਨ ਦੇ ਨਾਂ ਮੇ ਅਪਨਾ ਸਬ ਖੁਜਲਾਈਆ
ਗੁ ਗਰਜਾਂ ਦੀ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵੀਚ ਪਿਆਰ ਸੀ ਖੁਲ ਕੇ ਪਾਈਆ
ਇੱਕ ਦੇ ਦਰਦ ਸਜਨ ਦੇ ਨਾਂ ਮੇ ਅਪਨਾ ਸਬ ਖੁਜਲਾਈਆ
ਇੱਕ ਚੇ ਬਾਨੋ ਕੱਲੀ ਨਾ ਰੋਵੇ ਨੋਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਰਾਣੇ
ਮੇ ਆਪਨਾ ਲਾਞਾਂ ਦੇ ਲੋਕੋ ਲਗਿਆਂ ਦੋਰਤ ਗਾਣੇ
ਤੀਲ ਚੱਲੀ ਦਾਈਂ ਚੀਪਿਆ ਸਰਦਾਂ ਜੀਨੇ ਪਤੀ ਵੀਚ ਦਾਣੇ
ਮੇ ਆਪਨਾ ਲਾਞਾਂ ਦੇ ਲੋਕੋ ਲਗਿਆਂ ਦੋਰਤ ਗਾਣੇ
