ਕੱਗੇ ਬਰਮਾਦ ਖੈਆਲ ਸੱਜਣ ਦੇ
ਦੀ ਅਲਾ ਜਾਨੇ ਬਣ ਨਾ ਕੀ ਏ
ਜੇ ਓ ਚੇ ਦੁਦਾ ਸਾਥ ਵੱਛਾਰ ਗੇ ਆਏ ਨਾ ਕੱਲਿਆ ਲੱਗਦਾ ਜੀ
ਜੇ ਛੋਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਮੇ ਨੁ ਸਝਣਾ ਦੇ ਕੈ ਵੱਸਦੀ ਛੋਕ ਲੁਟੀ
ਤੇ ਆਵੇ ਕੱਲੇ ਕਮਲੇ ਅਸਗਰ ਨੋ ਬੇਠਾ ਖੋਲ ਦੁਖਾਂ ਦੀ
ਸਾਵਾ ਵਾਨ ਛੱਲ ਸੀ ਆਵ ਖੇ ਡਾਂਗ ਮੇ ਰੇ ਨੀ ਅਲਾ ਜਾਨੇ ਕੀ ਬਨ ਸੀ
ਮੈਦਾ ਦੇਰਾ ਦੇਰੇ ਨਾਲ ਮਗਈ ਮਾਯਾ
ਦੁਖਾਂ ਗਣ ਲਾਈ ਦੁਖਾਂ ਗਣ ਲਾਈ ਦੁਖਾਂ ਵੱਦੀ ਨੀ ਬਦੀ ਪੈ ਮਾਯਾ
ਜੀਥਾ ਖੂ ਓਬ ਦੁਮਾਸ਼ਾ ਇਨਾ ਜੋਗੀਆਂ ਦਾ
ਦੇਹਾ ਨੇ ਸਬਾਂ ਦੇ ਗੋਲ ਕਬੀਲੇ
ਸਬ ਲਡੇ ਤਾ ਦੇਬ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵੱਚ ਦੱਸ ਬਚਣ ਦੇ ਆਬਦੀਲ
ਦੇ ਇਹਨੀ ਗਾਲ ਕਰਕੇ ਤੋਰ ਗੇ ਆਏ ਹੈਨੀ ਸਬਾਂ ਦੂ ਲੋਗ ਜਰੀਲ
ਖਤਿਆ ਦੀਵਾਨ ਆਏ ਕਬਰਿਚ ਉਠਿਓ ਸਾਂ ਜੇ ਧੂਲ ਮੁਖਾਨ ਆਏ
ਮੈਦਾ ਨੇਰਾ ਟੇਰੇ ਨਾਲ ਆਖਮਾਈਆ
ਬੀਚ ਤੁ ਗੈਰ ਦਾਏ ਆਜ ਉਂਗਿ ਆਏ ਪਕਮਾਈਆ
ਰਾਜ ਭੈਇ ਤੱ ਦੀਨ ਚੱਿਆਏ
ਤੇ ਜਾਨੀ ਦੇਲ ਦੇ ਛੋਕਲ ਦਾਗੇ
ਤੇ ਜਾ ਪੁਛੇ ਆਏ ਉਨਾ ਲੋਗਾਂ ਤੁ ਅਤੀਰਾਸ ਦੇ ਪਕਿਆਂ ਚਾ
ਤੇ ਲੀਖ ਪਰਵਾਨਾ ਦਰਦਾਵਾਲਾ ਹਤੀਕਾਸ ਦੇ ਸਝਣ ਭਰਾਗ
ਤੇ ਹੋਣ ਕੀਓ ਰੋਨਾਏ ਤੇ ਲੀਖਮਲਾ ਤੇ ਰੇ ਵੱਸਨ ਦੇ ਵਕਤ ਵੈਆਗ
ਬਾਨੀ ਬਜਲਾਂ ਦੇ ਕੀਮੇ ਮੈ ਭੁਲ ਜਾਵਾ ਸੁਣਾ ਗੀਆਂ ਗੀ ਸਝਣਾਂ ਦਾ
ਮੈ ਦਾ ਦੇਰਾ ਲੈ ਦੇਰੇ ਨੂ ਏਟ ਮਈਆ ਥਾਡ਼ ਕੇ ਨਾ ਜਾਵੀ ਉਨਦਾ ਬਿਆਰ ਨੀ ਨੀ ਸੁਂ ਮਈਆ
ਨੇਦ ਕੋਨ ਉਝੇ ਚਿਦਾ ਮੀਲ ਦੇ
ਤੇ ਕੀ ਕਰਿਗੇ ਉਸਰ ਪੁਵੀਂ ਦੇ ਤੇਰੇ ਆਰਦੀ ਖੁਲਗਦੀ ਧਲ ਕੋਈ ਨੇ ਧੀਕਿਆਂ ਸਲਾਂ ਕਰੀ
ਤੇ ਸ਼ਾਮੀ ਵਤਲ ਦੇ ਵਲਦੇ ਕਾਵਾ ਦੋਂ ਤੇਰਾ ਹਾਲ ਅਲਾਤ ਪੁਛੀਦ
ਤੇ ਮਰ ਗੇ ਅਰਮਾਨ ਦੇ ਵਾਸ ਕੋਈ ਨੇ ਥੇਰੇ ਜੂਦੀਆ ਨੀ ਖਰਦ ਸੀਦ
ਕੀਕਰਾਂ ਦੇ ਸਾਂਗੇ ਨੀ ਦੁਖੀਆ ਬਨਿਆ ਦੇ ਤੇ ਮੁਸਿਕਲ ਲਾਂ ਦੇ ਨੀ
ਮੈ ਦਾ ਬਂਗਲਾ ਮੈ ਬਂਗੁ ਰਂਗਲਾ ਵੈਚ ਬਂਗਲੇ ਦੇ ਫੁਲ ਲਾਈ ਧੋਲ ਬਂਗ਼ਿਰਾ ਨੀ ਲਗੀਆ ਦਾ ਮੁਲ ਬਾਈ
ਮੈ ਦਾ ਬਂਗਲਾ ਮੈ ਬਂਗੁ ਰਂਗਲਾ ਵੈਚ ਬਂਗਲੇ ਦੇ ਫੁਲ ਲਾਈ ਧੋਲ ਬਂਗ਼ਿਰਾ ਨੀ ਲਗੀਆ ਦਾ ਮੁਲ ਬਾਈ
ਜੇ ਰੀ ਓ ਤੱਤਵੇਰ ਗਲਾ ਨੀ ਕਰਦੀ ਤੇ ਮੈ ਸਾਡੀ ਰਾਦ ਬੁਲਾਵਾ
ਮੈ ਤੁ ਸਤਮੇ ਜਰੇ ਨੀ ਜਾਂਦੇ ਮਗਾ ਰੋਜ ਦੁਆ ਮੈ ਮਰ ਜਾਂ
ਤੇ ਦੁਖਾਂ ਵਾਜ ਤੇ ਮੈ ਜੂ ਕਾਫੀਆਂ ਤੇ ਰੇਨ ਸੁਖਾਂ ਦੀਆ ਛਾਂ
ਤੇਰਾ ਨੀ ਦਨ ਰੁਂ ਦੈ ਬੇਚ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਦੱਸੀਂ ਜਾ ਮੈ ਭੂਬ ਨੁ ਕਾ
ਸਾਵੀ ਸਰਮਾਈਆ ਮੈ ਮਜ਼ਗੂਰ ਦੁਹਾਂ ਜੀਵੇ ਦੇਲਿ ਕਰਮਾਈਆ
ਮੈ ਦਾ ਬਂਗਲਾ ਮੈ ਵੂਂਗੂਰ ਰੈਂਗਲਾ ਵੇਚ ਬੈਗਲੇ ਦੇ ਫੁਲ ਆਯਾ
ਧੋਲ ਬੇ ਕਿਦਰਾ ਨੇ ਲਗੀਆਂਦਾ ਮੁਲ ਪਾਯਾ
ਮੇਰੀ ਚੇਡ਼ ਦੋ ਬਾਨਾਈ ਹੈ ਵੈਚ ਗੈਰਾਂ ਦੇ
ਤੇ ਕਾਲ ਪਲਡਾ ਪਾ ਕੇ ਮਨਾਈ ਵਤਨਾਈ
ਦੇ ਥੁਬਾਦ ਲਗਦੇ ਓ ਮੇਰੇ ਨੇ
ਜਿਨਾ ਨਾਲ ਸੱਂਗਤ ਬਨਾਈ ਵਤਨਾਈ
ਦੇ ਰੇ ਦੁਸਿਮਨ ਨੀ ਮੋਡ ਕੇ ਦੀਮ ਦੇ
ਹੇ ਜਗਨੂ ਯਾਰ ਸਾਈਵਤ
ਤੇ ਗਾਲ ਲਗ ਨੁਵੀਦਾ ਬੋਂ ਲਗਨਾਈ
ਅਮੇ ਗੈਰ ਦਾ ਵੀਰਤ ਬਕਾਈ ਮੱਤ
ਦੇ ਰੀਆਵਾ ਗੁਫੇ ਰੋਂਦੇ
ਉਨਾਨੁ ਛੀਡ਼ਕਿਆ ਕਰ
ਜਿਨਦੇ ਦਰਦੀ ਠੇ ਰੋਂਦੇ
ਮੈਡਾ ਦੇਰਾ ਦੇਰੇ ਨਾਲ ਮੱਕਈ ਮਾਯਾ
ਸੁਖਾਗਾਨ ਲਾਈ ਦੁਖਾਂ ਜੀਨਬਦੀ ਪੈ ਮਾਯਾ
ਧਮਿ ਲਡਨਾ ਆ ਸ਼ਾਮ ਮਨੀ ਪੁਨਾ
ਦੇ ਹਈਓ ਪੁਰਾ ਪੈਆਰ ਜੋਹਾ ਤੋ
ਤੁ ਨੀਕੀ ਨੀਕੀ ਗਾਲ ਤੋਰੋ ਛੁਮਜਨਾ ਮੈ ਧੂਲ ਨਾ ਲੋਨਾ
ਤੇ ਆਏਜ਼ ਦੇ ਦੋਰ ਗਰੀਬਾ ਦੇ ਵੱਦਿਦਾਈ ਗੇ ਅਪਨੇ ਆਸਾ
ਤੇ ਕੀਓ ਭੁਲ ਗਿਆ ਗੁਝਰਿਆ ਵੇਲਿਆ ਨੋ ਹੋਨ ਸਰ ਨੇ ਜੋ ਯੇ ਦੇ ਨਾ
ਦਾਨੇ ਮੀਰ ਲੀਨ ਆਏ ਭੁਲਾਓ ਵੇ ਦੀਰਾਓ ਲੇ ਭੱਲੇ ਕਾਰ ਕੇ ਗੀਰ ਲੀਨ ਆਏ
ਮੈਦਾ ਨੇਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮਕਈ ਮਾਯਾ ਸੁਖਾ ਗਾਨ ਲਾਈ ਦੁਖਾ ਵੈਚ ਨੀਬਦੀ ਪੈ ਮਾਯਾ
ਮੈਦਾ ਬਂਗਲਾ ਮੈਵਂ ਗੁਰਂਗਲਾ ਵੇਚ ਬਂਗਲੇ ਦੇ ਭੱਲਾਯਾ ਠੋਲ ਬੁਖਾਦਿਰਾ ਨੇ ਲਗੀਆਂ ਦਾ ਮੁਲ ਪਾਯਾ
ਤੋ ਮੈ ਕੈ ਗਾਨੀ ਪ ਮੈ ਗਾਨੀ ਪੇ ਜੇ ਰਾ ਜੇ ਤੇ ਰਾ ਜੇ ਵੈਚ ਨੀਬੀ ਮੇ ਮੈਦਾਂ ਵੈਚ ਬਂਗਲੇ ਭੈਂ ਨੇ ਭੈਗ ਰਾ ਜੇ ਗੁਰ ਦਾ ਚੇ ਵੈ ਜੇ ਦੇ
