โท เอ๋ยแม่นาง นกขมิน
เจ้ามาทิ้งทิ้ง บินไปอยู่ไหนแล้วเอ่อ
กล่อยให้ข้าง มาชื่นเชย
ลืมพร้อม พร้อมของเจ้าเลย
ที่เคยระเริ่ม สุขสรรค์
รูปสวยดั่งทองเข้าปัน
แต่ใจเจ้านั้น ทันแปลไม่แน่สักวัน
หากใครหลง คงโศกสรรค์
ดั่งโครงทองที่ใส่มัน
ผูกพันเป็นแผลตรมหรือทาย
โอ้ สาวสวยยาวเหี้ยงยาง
ชื่นสุขแล้วไม่ควรห่าง
จืดจางรักเงียนเปลี่ยนใจ
หวังน้ําบ่าหน้าไม่ช้าคงต้องมองไม่
เพียงรักฉันผลาดไป
เหลือรอยอะไรเจ้าจรโธม
หากแม้ไม่มีใครเลี้ยงดูเจ้า
โปรดมาที่เก่า
ก่อนเจ้าได้เคยลื่นลง
ข้าสิหวัง
ยังเฝ้าช้อง
คอยคอยจนข้าอบตรม
อยากลงเจ้าชมลงคมิน
และให้เจ้ากันเลย
ในความเลิกจากลุ่มทุกที
ที่เกิดขึ้นมา
น้าการทองเป็นทุกสี
ไม่ทองแสง

ใครละ





อาจจะอยู่ให้ vài
เพียงรักฉันพลาดไป เหลือรอยอะไหล่เจ้าจรโธม
หากแม้ไม่มีใครเลี้ยงดูเจ้า โปรดมันก็ไม่มีใครเลี้ยงดูเจ้า
ท่าที่เก่า ก่อนเจ้าได้เคยรื่นโรค
ข้าสิหวัง ยังเฝ้าชม คอยคอยจนข้าอบตรม
อยากโล่งเจ้าชมน้องขมีน
โปรดมันก็ไม่มีใครเลี้ยงดูเจ้า โปรดมันก็ไม่มีใครเลี้ยงดูเจ้า