แม่ย่อต้อง น้องสีไพร พี่แบกรักมาไกล ใหญ่กลับเชยเมื่อนาน
มุกป่าฟ้าดม มุ่งตรงม่านไม้มา น้ําป่าเผา ลําเหนาพนา ข้ามมาโดยความหวังดี ไม่ใหญ่ดี แล้วหรือไร
ทั่วพูดผีตนใด ดนใจในน้องช่างที่ อย่าตัดอะไร สีไพร พี่แบกรักมาไกล ใหญ่กลับเชยเมื่อนาน
มุมต้อง น้องสีไพร พี่แบกรักมาไกล ใหญ่กลับเชยเมื่อนาน
โรน่าน พี่แบกรักมาไกล ใหญ่ดนใจในน้อง
มุมต้อง น้องสีแพ้ ที่โปรด ทรัพย์ quaroth
มุ่งตรง bit
มุมต้อง rem sper
หน้าบ้านเลขหกห้าสี่ สํานักอ่านวงดนตรีวันก่อน
รีบอ่านด้วยความดีใจ ว่าที่สีไพรตราถึง
เสกสรรสมวนหวานซึ้ง ว่าน้องคิดถึงอาวอง
มันเป็นเวลาห้าปี ที่พี่จํารักจากน้อง
ไม่เคยลืมเลือนจากสมอง ที่ยังรักว่าน้องเหมือนพ่อ
ถึงจากไปนานแสนนาน ที่กลับมาบ้านคราวนี้
เพื่อสร้างสวรรค์กับคนดี สีไพรน้องที่หงามน้อง
จะรับไปอยู่เมืองหลวง เดี๋ยวค่อยเดินทวงเลยนะ
น้องดีใจไหมเราจับ
ตอบหน่อยสินะ
บังออก พี่ซื้อละมุดหน่อยนะ
สนุนพุทธามาให้ อันน่ามาสิจองใจ
พี่ชายจะเป็นคนพอด ยิ้มรับพี่หน่อยสักร้อยห่วง
เธอน่ะแม่คนตาหล่อ
แม่ย่อต้องน้องควันตา จะมาขอการดา
รอหน่อยนะควันตอน ถ้าอันละมุม น้องไอ้ความลุ้นลอน
รักแล้วหวังแม่ดวงสมอง
ไม่จอดร้อนคืนเสือนเลย