ਨਾ ਰਾਤਾ ਜਾਗੇ ਕੋਈ ਕੀ ਸੇ ਲੈ ਨਾ ਤਾ ਨੇ ਮੇਨ ਦੁਨੀਆ ਦੇ
ਇਕ ਜਗ ਤੇ ਪੇਚੀ ਮਾਂ ਰਬ ਨੇ ਜੋ ਸੈ ਜਾਂਦੀ ਹੀ ਸਬ ਪੁਤ ਕਰ ਕੇ
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਹੀਰ ਤੋਂ ਵਾਂ ਜੀ ਰੈ ਗੇ
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਹੀਰ
ਤੋਂ ਵਾਂ ਜੀ ਰੈ ਗੇ
ਕਮਲੀ ਅਪਨੀ ਤਾਕਦੀਰ ਤੋਂ ਅਪਨੀ ਹੀ ਤਾਕਦੀਰ ਤੋਂ
ਕਮਲੀ ਅਪਨੀ ਤੈਕਦੀਰ ਤੋਂ ਵਾਂ ਜੀ ਰੈ ਗੇ
ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਹੀਰ ਤੋ ਵਾਂ ਜੀ ਰੈ ਗੈ
ਮੇਰੀ ਮਾ ਹੈ ਮਾ
ਕੈਂਤੀ ਸੀ ਤੇਨੂ ਜਾਂਜ ਮੈ ਚਡਾਵਾਗੀ
ਤੇਰੀ ਹੀਰ ਅਪਨੇ ਵੀਡ ਲੈਕ ਆਵਾਗੀ
ਦੁਖ ਨੈ ਟੁਟੇ ਦੀਲਿਦਾ ਦੁਖ ਓਦੇ ਅਰੁਮਾਨਾਦਾ
ਮੇਰੀ ਜਮੀਨ ਦਾ ਨੈ ਓਦੇ ਅਸਮਾਨਾਦਾ
ਕਮਲੀ ਅਪਨੀ ਪੀਡਾ ਨਾਲੀ ਅਪਨੀ ਆਪੀਡਾ ਨਾਲੀ
ਸਾਨ ਜੀ ਰਾ ਗੈ ਮੇਰੀ ਮਾਨ ਮੇਰੀ ਹੀਰ ਤੋਂ ਵਾਂ ਜੀ ਰਾ ੰਗਈ
ਮੇਰੀ ਮਾਨ ਮੇਰੀ ਹੀਰ ਤੋਂ ਵਾਂ ਜੀ ਰਾ ਗਈ
ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਮਾ ਹੈ ਮਾ
ਮੇਰੀ ਹਰ ਰੀਜ ਹਰ ਚਾਓ ਭੁਗੋਂ ਦੀ ਸੀ
ਨਤ ਨਵੇ ਬੋਲ ਨਤ ਨਵੀਆ ਸੁਣ਼ ਦੀ ਸੀ
ਮੇਰੀ ਹਰ ਰੀਜ ਹਰ ਚਾਓ ਭੁਗੋਂ ਦੀ ਸੀ
ਨਤ ਨਵੇ ਬੋਲ ਨਤ ਨਵੀਆ ਸੁਣ਼ ਦੀ ਸੀ
ਨੇਵੀਆ ਸੁਨੋਂ ਦੀ ਸੀ
ਕਮਲੀ ਅਪਨੇ ਚਾਵਾ ਤੋ ਵੀ
ਅਪਨੇ ਆ ਚਾਵਾ ਤੋ ਵੀ
ਵਾਂ ਜੀ ਰੇ ਗੈ
ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਮਾ
ਹੈ ਮਾ
ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਮਾ ਮੇਰੀ ਮਾ
