Nhạc sĩ: Traditional
Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650
ਦੀਨ ਗਣ ਤਾ ਮਾਸ ਗੀਆ ਵੱਰ ਸੇ ਆਤਿਰੀਆ
ਪਲੇ ਜਮੇ ਸੁਰਤ ਬੁਲੀ ਦੁਨੇ ਸਾਇਬਾ ਹਵੇ ਤੋ ਨਾ ਮੇਵੀ ਹਰਿਆ
ਪਲੇ ਜਮੇ ਸੁਰਤ ਬੁਲੀ ਦੁਨੇ ਸੁਰਤ ਬੁਲੀ ਸੁਰਤ ਬੁਲੀ ਸੁਰਤ
ਕਾਲੀ ਮਜੁਡੀ ਕਰੇ ਪਲੇ ਦੁਖ ਨਾ ਦਾਣਾ ਏਵਾ ਆਵਿਆ ਨੇ
ਦੁਖ ਨਾ ਦਾਣਾ ਆਵਿਆ ਦੋ ਇਲਾ ਰੇਲੋ
ਦੁਖ ਨਾ ਦਾਣਾ ਆਪਿਨਾ ਦੋ ਇਲਾ ਰੇਲੋ
ਏਵਾ ਦੇਵਾ ਸਕਾ ਰੇਲੀ ਕਮਾਣੀ ਕਾਈਮ ਨੋ ਆਵੇ
ਖਾਜਾ ਥਾਈ ਮਾਂਦਾ ਥਾਈ ਵਗਡੋ ਵੇਠੀ ਵੇਠੀ ਵੇਠੀ
ਖੇਤਰ ਭਾਦਰ ਮਾ ਦਾਡਿਓ ਕਿਰੀ ਪਾਟ ਪੈਸੋ ਬਚੇ ਨੇ
ਰੋਈ ਰੋਈ ਗਾਣਡੋ ਥਾਈ ਰੈਤ ਪਡਿਨ ਮਾ ਹਾਂਬਰੇ ਗਾਮ ਹਾਂਬਰੇ
ਬਾਪ ਨੇ ਦੇਵੀ ਨੁ ਦਰਬਿਲੁ ਹਾਂਬਰੇ ਅਂਤੇਰੀ ਆਵ ਥੈਗਿ ਹੋ ਮਾਰੀ ਦੇਵੀ ਏ ਮਨ ਅਂਤੇਰੀ ਆਵ ਰੱਖਿ ਹੋ ਪਾਸ ਪੈਸੋ ਨੋ ਜੋਗ ਧਤੋ ਨਥੀ ਆਮ ਕਰਤਾ
ਅਨੇ ਵਾਗਰੀ ਨਾ ਕੁਬਾ ਪੈਛੀ ਨੀਕਲੇ ਓ ਤੋ ਵਾਗਰੀ ਨਾ ਕੁਬਾ ਮਾ ਧੀਮਾ ਧੀਮਾ ਧੀਮਾ ਨਾਕਲਾ ਵਾਗਤਾ ਥਾ
ਅਮੇ ਆਜ ਹਾਤਿਆਮਨਾ ਨੀਵੇਚ਼ਨ ਅਮਾਰੀ ਦੇਵੀਨੀ ਜਾਤਰ ਕਰਵਾ ਬੇਠਾ ਛੇ
ਇਤਲੇ ਦੱਬਲੀ ਜੋ ਇਤਲੂ ਪੁਸੁ ਵਾਗਰੀ ਨੇ ਕੇ ਦੀਕਰਾ ਵਗਿਰ ਮਾਤਾ ਖਾਈ ਖਰੀ
ਇਤਲੇ ਏਕ ਵਾਗਰੀ ਨੋ ਭੋ ਬੋਲੇ ਕੇ ਕਦਾ ਸੋਕਰੁ ਦੋ ਅਂਤਰਿਆਲ ਰੈਜੁਵਾਂ ਸੋਕਰੁ ਹਾਕਲੋ ਪਾਡੇ ਅਨੁ ਭੁਕੀਵ ਬੇਠੁਵੇ ਤੋ ਅਮੇ ਵਾਗਰੀ ਕਾਲ�
ਕਾਲੇ ਵੇਲ ਕੈਵੀ ਸੀਕ ਬਾਪੀ ਦੇਵੀ ਜਮਤੀ ਨਥੀ ਵੱਤੀ ਦੇਵੀ ਨੋ ਉਡੁਕਾਰ ਨੋ ਵੱਲੇ
ਨੋ ਤਾਰੋ ਰੋਈ ਦੀਕੁਰੋ ਬੇਕੋ ਵੱਲੇ ਦੇਵੀ ਨਾ ਨਮਡੀ ਦਾਨਾਖੇ
ਕਾਦਾਕ ਭੂਆ ਕਰਵਾ ਬੇਕੋ ਵੱਲੇ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀ ਦੇਵੀ
ਕੱੱਕੋ ਨਾਖਿ ਦੈ ਨੀਹਾਕੋ ਨਾਖਿ ਨੀਕਸੇਲੇ ਇਤਲੁ ਬੁਲੀ ਦੈ ਕੇ ਬੱਸਨੇ ਮਾਡੀ ਅਨਤੇਰਿਆਲ ਕਾਡੋ ਤੋ ਬੱਲੇ ਕਾਡੋ ਪਾਣੇ ਏਕ ਰੁਕੀਆਨੋ ਜੋ
ਤੀ ਮਨੇ ਇਤਲੋ ਜਵਾਬ ਦੇਤੋ ਮਾ ।
ਤੁਛੀ ਆਈ ਮਾਤਾ ।
ਬਾਂ ਸੋ ਗੋਵ ਨੀ ਵਾਟੇ ਜਾ ਬੇਠੋ ਆਂ ਤਿਆ ਸਰੁ ਥਾਇ ।
ਆਈ ਮੀ ।
ਉਤਰੇ ਲੀ ਮਾ ।
ਆਂ ਮਾਤਾ ਨੀ ਗਮਤੀ ਕਰੀ ਨੀ ਮਾਤ ਮਜਾ ।
ਬਾਕੀ ਕਪਟ ਰੈਮੀਂ ਨੀ ਪੂਡ ਕਪਟ ਕਰੀ ਆਂ ਖੋਟਾ ਵੇਦੁ ਬਾਂਦੀ ਨੀ ਭੀਵਨੀ ਗਮਤੀ ਜਿਦੀ ਥੈ ਜੈ ।
ਇ ਪੀਆਲੋ ਪੀਵਰਾਵੀ ਏਕ ਸੇ ਆਣ ਪੀਆਲੋ ਆਜਮ ਕਰਵਾਨੀ ਤਾਕਾ ਤੈ ਏਨੀ ਸੇ ਆਣ ਪੀਆਲੋ ਮੋਟੇ ਥੀ ਬਾਰ ਕਾਡ਼ਵਾ ਵਾਲੇ ਵਨ ਤੋ ਇ ਕਲ ਨੋ ਧਾਨੀ ਸੇ ਗ
ਜਾ ਮਾਤਾ ਸਰੂ ਥਾਇ ਅਣ ਆਈ ਕਦਾ ਛੋਟਾ ਨੀਸਾਨ ਪਾਡੀ ਦੀਦੇ ਆਣ ਛੋਟੋ ਲਾਗਵਗ ਮਾ ਜੋ ਕੋਈ ਭੂਵ ਬਨਾਇਵੀ ਦੀਦੋ ਵਨ ਤੋ ਹੀਤੇਰ ਪੈਂਚੋਤੇਰ ਵਰਸਿ
ਨੀ ਹਾਮਾ ਆ ਰਖੀ ਅਣ ਦੇਵ ਨੇ ਕਾਲੇ ਕਰਨੇ ਤੇਦੀ ਦੇਵ ਰੁਠੇ ਤੇਦੀ ਕੋਈ ਨੀ ਨੇ ਫੀਰੇਤੀ ਹੋਤੀ ਮਾ ਭੱਤ ਵਾਗਰੀ ਨਾ ਕੁਬੇ ਥੀ ਆਡੋ ਦੁਬਲ ਜ
ਆਦ ਤੋ ਹਾਕਿਆਮ ਛੇ ਅਵਾਗਰੀ ਪਰਖੇ ਮਾਤਾ ਨੇ ਜਮਾਡੇ ਸੇ ਕਰਮਾ ਪੈਸ਼ਾ ਕੇਟਲਾ ਸੇ ਖੇਤਰ ਨਾ ਖੋਨੇ ਸਾਪਰੂ ਕਰਿਲ ਨੀ ਸਾਪਰੇ ਨੀ ਮੈਲ ਪਾਰਿਆਤ ਆਤ
ਗਾਮਮਾ ਫੇਰੋ ਹਾਵਾਰਮਾਓ ਪਰ ਕੋਈ ਪਾਤ ਪੈਸ਼ਾ ਉਸੀਨੋ ਨੋ ਆਇਪਿਂ ਵਿਚਾਰ ਕਿਰੋ ਤੋ ਇਨੀ ਵਹੁਣੇ ਕੀਦੂ ਆਦ ਆਠਮਨੋ ਦਾਵਰੋ ਸੇਨ ਹਾਂ ਜਿਆ ਮਾਰਾ ਭ
ਆਖਾ ਗਾਮਮਾ ਆਤੋ ਮਾਰੋ ਹੋ ਕੋਈ ਰੁਤੀਓ ਨੋ ਆਇਤੋ ਦੀ ਆਇਤੋ ਨੋ ਗੋ ਸਿਆਲੋ ਫੀਨ ਪਾਸੋ ਆਯੋ
ਇਨਾ ਬੈਰਾ ਨੇ ਕੀਦੂ ਕੋਈ ਰੁਤੀਓ ਨੋ ਆਇਤੋ ਬੈਰੁ ਬੋਲੁ ਕਾਈ ਮਾਂਦੋ ਨੇ ਪਾਣੇ ਪੀਓ ਥੋਡੁਕ ਰੈਂਥੀ ਨਾਕੂ ਕੈ ਤਾਰਾ ਪੂਰਤੁਂ ਸੋਕਰਾ ਪੂ�
ਤੁਰਾਂ ਜੀ ਮਾਰੇ ਇਚਾਨ ਜੀ ਮਾਰੇ ਦੀਲੀ ਆਦਮਨ ਭੋਈਕੋ ਰਾਕਸੀ ਮਾਤਨੇ ਛੀ ਜਮੁ ਬੈਰਾ ਏ ਰੈਂਥੂ ਦੁਬਲ ਯੋ ਖਾਟ ਲੋ ਡਾਲੇ ਦੋ ਹੁਤੋ ਤੋ
ਬੈਰੁ ਆਇਵੇਨ ਕੇਵਾ ਮੀਝੋ ਆਂ ਭ੍ਲੋ ਸੋ ਆਇਕਾਦ ਰੋਟ ਲੋ ਕੇਰੀ ਨੈ ਕੋ ਥੋਡੁਕ ਸਾਕ ਕੇਰੀ ਉਸੇ ਬੇਟ ਕੋਟ ਖਾਵ ਨੈ ਨਾ ਉਹ ਨੈ ਖਾਵ ਕੇ ਕਾ ਸ�
ਸੋਕਰਾਂ ਣਿ ਘੌਵ ਰਾਈ ਕਾਰਾਂ ਕੇ ਸੋਕਰਾਂ ਣੀ ਮਾ ਜੀਵੇ ਸੋ ਤੂ ਸੋਕਰਾਂ ਣੀ ਮਾ ਸੋਨੇ ਤੂ ਖਾਵ ਰਾਇ ਕਾਰਾਂ ਕੇ ਮਾ ਆਹਾਈਦ ਤੋ ਸੋਕquar੍ਰਾਂਁ ਘੌ�
ਕਾਣਕੇ ਤਾਰ ਤੁਂ ਤੋ ਮਾ ਸੋ ਏਟਲੇ ਤਾਨੇ ਤਾਨੇ ਚੇਨ੍ਤ ਰਾਵੈ ਸੋਕਰੈ ਨੇ ਇਨ ਖਾਉਰੋ ਹੈ
ਮੈ ਕੇ ਮਾਰੀ ਮਾਤੋ ਮੈ ਜਨੀਮੋ ਤੇਦੀ ਮਾ ਨਤੀ ਬਾਲੇ ਪੁਣ ਮਾਰਾ ਬਾਪ ਨੀ ਦੇਵੀ ਸਾਮੁਣਡਾ ਨੁ ਮੈ ਭਜਨ ਕਰਤੋ ਤੋ ਮਾਰਾ ਗਾਮ ਨੀ ਮੈਲਿਪੋ ਮਾਨ �
ਜੋਤੀ ਤੀ ਜੋਤੋ ਤੋ ਪੁਣ ਪੁਣਦਰ ਵੱਰਸੀ ਆਜ ਮਨ ਮਾਰੀ ਮਾਂ ਹਾਵਰੀ ਏਨ ਮੈ ਏਟਲੁ ਕੀਦੁ ਤੁਸ ਤਾਰੀ ਪੈ ਕਾਈ ਮਾਡ਼ਤੋ ਨੁ ਤੀ ਪੁਣ ਖਾਲੀ ਬੇਡ
ਨੇਵੀ ਜਮਤੀ ਇਸੀ ਆਜ ਮਨ ਏਮ ਥਾਸੇ ਕਿ ਮਾਂ ਵਗਿਰ ਨੋ ਸੁਂ ਤਾਰਾ ਸੋਕਰ ਤੋ ਅਮਲੇ ਕੇਸ਼ੇ ਕਿ ਮਾਂ ਖਾਵਾ ਆਤਲੇ ਮੋਂ ਕੋਲੇ ਕੇਵਾ ਦੀਸ ਮਾਰੀ ਮਾਂ
ਜਗਤ ਨੇ ਮਾਲਿ ਕੋਲੇ ਮਾਰੀ ਮਾਂ ਚਾਮੁਂ ਨਾ ਦੇਤੀ ਰੈਂ ਸੋ
ਖਾਟਲੋ ਡਾਵਿਡ ਹੁਤੋ ਤੋ
ਮਰੋ ਬਰਾਕਾਸ ਮਾਂ ਨਜਰ ਕਰੀਨ ਤੋ ਸਾਂਦਰਾ ਦੀਮਾ ਦੀਮਾ ਦੀਮਾ ਦੀਮਾ ਦੇਖਾਵਾਨਾ ਚਾਲੋ ਥੀਆ
ਏਤਲੇ ਆਨਾ ਵਿਚਾਰ ਆਯੋ
ਗਾਮ ਹਾਂਬਿਲੋ ਆਖਮਾ ਕਿਆਂ ਹੁਡਾ ਨੀ ਦਾਰੋ ਜਾਈ
ਗਾਮ ਹਾਂਬਿਲੋ ਮਰੀ ਦੇਵੀ ਨਾ ਮਡੁਮਾ ਤੇਰ ਮਾਨਸ ਹੁਬਰਿਆ ਆਈਸੀ
ਮਰਾ ਬੈਵ ਵੇਗਾ ਥੀ ਆਈਸੀ ਕਿਆਵਾ ਆਈਸੇ ਪੰਦਰ ਵਰ ਪੇਲਾ ਮੈ ਜੋਯਾਤਾ
ਆਣ ਹੋਨਾ ਆਤਮਾ ਥਾਲੇ ਇਸੀ ਆਣ ਥਾਲੇ ਧਾਕਿਨ ਲੈਵੇ ਆਈਸੀ ਆਣ ਹੋਵ ਪੁਤਾਨਾ ਜੋਗ ਜੋਗ ਹੋਵਾ ਸਿਰਨਾ ਨੇਵੇਜ ਲੈਂ ਮਰੀ ਦੇਵੀ ਨੀ ਜਮਾਡਮਾ ਆਈਸ�
ਆਣ ਹੋਵ ਮਰੀ ਦੇਵੀ ਆਮਜੋ ਹਕੋਮਲ ਇਸੇ ਨੀ ਗੀਨੀ ਜੋਚੋ ਜੋਲੋਮਲ ਥਾਤੀ ਇਸੇ ਨੀ ਮਰਾ ਮਾਪਨੀ ਦੇਵੀ ਚਾਮੁਣਡਾ ਜੁਮਾ ਆਈੱੀ ਇਸੇ ਬਦਾਈ ਜਮਾ�
ਆਣ ਗਾਮਮਾ ਭੇਟਕੋ ਕੋਯੇ ਕੈ ਦੀਦੂ ਨੀ ਪਰ ਤਲ ਮਾਰੇ ਏਕ ਸਵਾਲ ਪੂਛੋ ਛ ਕਿ ਮਾਰੀ ਵਾਗਿਰ ਤੋ ਏਵੁ ਕੈਤਾਤਾ ਕੇ ਸੋਕਰੋ ਵੀੋ ਵੈ ਤੁ ਮਾਨ ਨੋ
ਕੈ ਦੇ ਮਾਰੀ ਆਜ ਆਮਚੋ ਕਾਲੇ ਮਜੁਰੀ ਕਰੂ ਸੁ ਪੰਦਰ ਵਰ ਥੀ ਤਾਰੋ ਵਜਨ ਕਰੂ ਸੁ ਮਾਰੇ ਰੁਪਿਆ ਲਾ ਡਗਲਾ ਨੀ ਜੋਤਾ ਮਾਰੀ ਮਾਰੋ ਪਰੀਵਾਰ ਜੋਈਸ
ਜੋਤਾ ਮਾਰੀ ਦੇਵੀ ਮਾਰੋ ਤਾਨੀ ਗੋਵੀ ਵੀਤੀ
ਤਾਨੀ ਰੋਤਾ ਰੋਤਾ ਏਕਲੂ ਬੋਲਾ ਹੋ
ਹੈ ਦੇਵੀ ਉਂ ਭੁਇਕਿ ਵੋ ਸੁ ਖਾਵਾਰ ਨੂ ਖਾਦੂ ਨੂ ਤੀ
ਤੁ ਮਾਰੋ ਤਾਨੀ ਏਟਲੂ ਪੂਸੁਂ ਜੇ ਕੇ ਬੱਟਕੂ ਰੋਟਲੋ ਮਾਰੀ ਪੈ ਹੋਤਾ ਤੋ ਹੋਈ ਤਾਨੇ ਦੂਪਨੋ ਦੁਮਾਵਰੁਂ ਦੇਨ ਜਮਾਡਵਾ ਹਾਵੇ ਚੇ
ਮਾਰੀ ਕੋਤੋ ਇ ਨਥੀ ਪਣ ਤਾਨੇ ਏਕ ਸਮਦ ਕਵੁਸੁ ਕੇ ਮਾਣੀ ਭੁਖਾ ਸੋਕਰਾਨ ਮੁਕੀ ਨੁ ਤੁ ਗੋਜਾਰੇ ਨੁ ਦੇਵੀ ਆਜ ਖਾਵਾ ਮੇ ਹੈ ਜੇਸ ਤੇਨ ਭਾਵੁਸ
ਮਾਰੀ ਕੋਤੋ ਇ ਨਥੀ ਪਣ ਕਵੁਸੁ ਕੇ ਮਾਣੀ ਭੁਖਾ ਸੋਕਰਾਨ ਮੁਕੀ ਨੁ ਦੇਵੀ ਆਜ ਖਾਵਾ ਮੇ ਹੈ ਨੁ ਦੇਵੀ ਆਜ ਖਾਵਾ ਮੇ ਸੋਕਰਾਨ ਮੇ ਨੁ ਦੇਵੀ ਆ
ਇ ਅਂਤਰਮਾਂ ਤੀ ਜਿਦੀ ਸਮਦ ਨੀਕਲੀ ਜਾਇ ਨੇ ਪੱਸੀ ਮਾਤਾ ਮਡੁਮਾ ਨੋ ਵੈ
ਇ ਇਦ ਆਪਣੇ ਦੁਪਨਾ ਦੁਮਾਡਾ ਦੇਤਾ ਵੈ ਪਣ ਅਂਤਰਿਆਲ ਜਿਦੀ ਕੋਈਕ ਵੱਸਤੀ ਓਕੋ ਨਾ ਖੀ ਜਾਇ ਦੇ
ਪੱਸੀ ਪਾਲਾਚ ਮਾਛੀ ਦੇਵੀ ਉਡਨ ਬਨੇ ਹੋ ਇ ਪਾਨਸੋ ਗਵਨੀ ਵਾਟੇ ਖੇਤਰ ਨਾ ਸੇਡੇ ਸਾਪਰਾ ਨਾ ਟੋਵਕ ਜੇਨ ਕੇਵਾਛੇ ਕੇ ਸਾਪਰਾ ਨਾ ਟੋਵਡਲੇ ਜੇਨ �
ਟੋਵਕ ਕੋਕਰੀ ਨੁ ਭੀਰੀ ਦਾ ਜਾਗ ਦੀਕਰਾਮ ਤਾਰੀ ਦੇਵੀ ਆਇਵੀ ਸੁ ਤੇਦੀ ਕੇਵਾਛੇ ਕੇ ਸੋਕਰਾਨੀ ਖਬਰੁ ਲੇਵਾਨ ਮਾਤਾ ਆਵੇ ਇ ਬਾਵਡੁ ਦਾਲੇ ਨ�
ਨੁ ਭੋਕ ਕਰੇ ਮੁ ਤਾਰੀ ਮਾ ਬੋਲੋ ਸੁ ਅਨੁ ਪਛੀ ਮਾ ਜਿਦੇ ਕੇਵਾਛੇ ਕੇ ਸੋਕਰਾਨੀ ਖਬਰੁ ਆਇਵੇ ਨੁ ਭੀਰੇ ਤੀਵਾਂ ਦੀ ਮੁਂਦਾ ਦੀ ਪੁਰਮਾਰ ਵਿ
ਨੋ ਮੀ ਨਾ ਦੀ ਸੇ ਕੇਵਾਇ ਛੇ ਮੁਂਦਾ ਜੀ ਪੁਰਮਾਰ ਨਾ ਸਰੀਵ ਮਾ ਤਾਕਾਕ ਬੀਲੁਕੁਂ ਨੋ ਤੀ
ਬੀਜਾ ਦੀ ਸੇ ਨੱਸਿਰਾ ਮਾ ਤਾਕਾਕ ਜੀ ਨੋ ਆਯਵਾ ਪੱਸੀ ਨਕੀ ਕਰੀਵ ਆ ਲੋਗ ਵੈਕਾ ਛੇ ਕੈ ਕਥਾਕਾਰੋ ਪੱਸੇ ਤੀ ਵਾਰਤਾ ਸਾਂਬਲੁਵੋ ਮਲੇ ਲੀ ਸੁਂ
ਮਾ ਤਾਕਾਕ ਜੀ ਨੋ ਆਯਵਾ ਤੀ ਦੀ ਸੋ ਮੁਝਾ ਜੀ ਪਰਮਾਰੇ ਕਿਆਵਾ ਛੇ ਕੈ ਪੋਤਾਨਾ ਸੇਵਕ ਨੇ ਕੀਦੂ
ਮਾ ਰੀ ਤਲਵਾਰ ਲਾਵ ਸੁਕਾਬ ਮਾ ਰੀ ਤਲਵਾਰ ਲਾਵ ਆਦ ਬੈ ਸੇਰਾ ਨੋ ਦੀ ਵੱਸ ਛੇ ਨੂ ਰਾਜ ਪੂਤ ਨੋ ਦੀ ਕ੍ਰੋ ਸੋਕ ਸਾਤ੍ਰੀਯ ਨੋ ਦੀ ਕ੍ਰੋ ਸੁਂ ਮ�
ਮਾ ਰੀ ਤਲਵਾਰ ਨੀ ਪੁਝਾ ਕਰਵਾਨ ਛੇ ਤਲਵਾਰ ਆਤੀ ਆਚ ਨੀ ਵੈਲਪਾ ਤਲਵਾਰ ਨੀ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਨੀ ਡਾਲਾ ਸਂਡੀ ਕਰੀ ਆਣ ਪਦਮਾ ਸਨ ਵੈਲਿ ਵੀਰਾਸਨ ਕੇਸ ਛੁ
ਆਣ ਨੀ ਕਿਆਵਾਈ ਛੇ ਕਿ ਮਾਨੀ ਸਾਮੋ ਜੋਤ ਨੀ ਹਾਮੂ ਮੁਝਾ ਜੀ ਪਰਮਾਰ ਆਇਖੋ ਠੇਰਾਈਵੀ
ਮੁਝਾ ਜੀ ਪਰਮਾਰ ਤਾਕਾ ਤਤੇ ਏਟਲੋ ਵਾਜ ਗਰੋ ਕੈ ਹੈ ਮਾ ਹੈ ਮਾ ਜੈਗਵਤੀ ਚਾਮੁਣਡਾ ਚਾਰ ਚਾਰ ਜੁਗਿਨਾ ਮਣਡਾ ਆਣ ਮਾਂਡਵਾ ਵਾਲੀ ਮਾ
ਯਗਣੇ ਨੀ ਮਾਲੀ ਪਤੀ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕਰਤੋ ਨੀਕਲੇਲੋ ਈ ਦੀਕਰੋ ਹੁਂ ਪਰਮਾਰ ਤਾਰੋ ਦੀਕਰੋ ਮਾ ਚਾਮੁਣਡਾ
ਰਾਜ ਪੁਛੁ ਮੁਲੀ ਨੁ ਮਨੇ ਮਾਰਾ ਵਡ਼ਵਾ ਨੁ ਗੁਮਾਂ ਛੇ ਕੇ ਮਾਰਾ ਕੋਲ ਨੇ ਮਾਲੀ ਪਾਂਚ ਦਰਮ ਟਕੈ ਛੇ
ਤੋ ਮਾਰੀ ਪਰਤੀਗਣਾ ਮਾਰੀ ਪੁਰੀ ਨੱਸੀ ਕਰਤੋ ਅਨੁ ਪਾਣੀ ਤੋ ਨੈ ਲੋ ਪਲ ਆਜ ਮਾਰੇ ਫੀਆਰ ਨੀ ਪੁਝਾ ਕਰਵਾ ਨੀ ਵੋਈ ਤੋ ਆਜ ਮੈ ਮਾਰਾ ਹਾਚਮੇ ਨ�
ਮਾਲਿ ਪਾ ਭਗਵਤੀ ਭੋਵਾ ਨੀ ਰੁਮੀ ਰੈ ਛੇ ਏਨ ਕਂਕੂ ਨੋ ਚਾਂਡਲੋ ਨ੍ਥੀ ਕਰਵਾ ਪਰ ਮਾਲੀ ਤੀ ਆਜ ਜੁਦੀ ਪ੍ਯਾਲਾ ਮੋਵ ਪੀਦਾ ਹੈ ਸੀ ਤੇ ਦੈਤਿਡਾ
ਛੋ ਲੈ ਚਾਂਡਲੋ ਮਾਰੁ ਮਾਧੁ ਤਲੇ ਆਖੋ ਦੀ
ਮੁਤਾਜੀ ਪਰ ਮਾਰ ਹਾਤਮਾ ਬਲੁਵਾਰ ਲੀ ਜੀ
ਮੇ ਹਾਤਨੀ ਮਾਲਿ ਪਾ ਏਖ ਹਾਤਮਾਰ ਤਲੁਵਾਰਨੀ ਪੀਸੀ ਭਗਡੀ
ਭੀਜਾ ਹਾਤਨੀ ਮਾਲਿ ਪਾ ਭੂ hut ਪਗਡੀ
ਦੇ ਜਾਕਾ ਤਲਵਾਰ ਨੀ ਪੀਛੀ ਬੀਜਾ ਹਾਚ ਨੀ ਮਾਲਿਪਾ ਮੂਟ
ਅਨੁ ਪਛੀ ਕੇਵਾਂ ਛੇ ਕੇ ਯਾ ਪੋਤਾ ਨੀ ਗਰਦਰ ਨੇ ਮਾਥੇ ਤਲਵਾਰ ਮੁਕੀ
ਆਖੁ ਨਗਰ ਜੋਵਾ ਮੇਲੀ ਛੇ ਕੇ ਦਰਬਾਰ ਆਜ ਕਮਲ ਪੁਝਾ ਮਾਂ ਚਾਮੁਣ ਨੇ ਪੋਤਾ ਨੁ ਵੱਸਤਾ ਕਰਪਣ ਕਰੇ ਸੇ
ਆਣ ਛਲੀ ਵਖਤ ਨੋ ਆਵਾਜ ਕਿਰੋ ਕੇ ਮਾਂ ਆਤਾਰੇ ਦੀਵਾਲੀ ਜੋਤ ਚਾਲੋ ਛੇ ਮਾਨੀ ਲੀ ਜਾਜ ਮਾਰੁ ਮਾਥੁ ਤਨ ਅਰਪਣ ਕਰੋ ਨੋ ਮੁਰੋਬਰੀ ਕਿਆਵਾਚ ਕਿ ਜਾ
ਤਾ ਮੁਣਾ ਯਾਗਾ ਮਾਡੀ ਤੋਤੀ ਲਾਲ ਤੁਂਗਰੇ ਤਾ ਮੁਣਾ ਯਾਗਾ
ਮੁਦਾ ਜੀ ਪਰਵਾਰ ਲਾ ਬੁਲੇ ਮੁਧਾਣੀ ਮਾ ਤੋਤੀ ਲਾਲ ਤੁਂਗਰੇ ਤਾ ਮੁਣਾ ਯਾਗਾ
ਸਿ ਆਵਧੁ ਸੁਡੀ ਸੋਦੇ ਵਾਨੇ ਤੋਤੀ ਮਾਦੇ ਹੇ ਵਨੋ ਗਾਰ ਬੋਰੇ ਲੀਦੋ
ਦੀਕਰਾਲ ਬੋਦੇ ਆਇਵਾ ਮਾਰੇ ਮਾਵਡੇ ਛੋਟੀ ਲਾਲ ਡੂਬਿਰੇ ਤਾਂ ਮੂਟਾ ਮਾਵਡੇ
ਏ ਤਾਂ ਮੂਟਾ ਮਾਵਡੇ ਮਾਡੀ ਨੇਕ ਵਾਰ ਟੇਕ ਲੈ ਛੋਟੀ ਲਾਮਾਈ ਆਵਜੋ ਮਾਤਾਂ ਤਾਂ ਮੂਟਾ ਨੇ ਪਰੇਮੇ ਲਾਵਜੋ
ਬਰੋਬਰ ਜਾ ਮੱਸਚਕ ਉਤਾਰਵਾਣ ਪੀਆਰੀ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੋ ਮੈ ਬਾਕਡੁ ਭਕਡੇ ਹੋ
ਦੀਕਰਾ ਮੁਝਾਜੀ ਜਾਗ ਬਾਪ ਜਾਗ ਕੋਣ ਸੋ ਮਾਪ
ਜਾਨਾ ਮਾਟੇ ਤੋ ਤੋ ਅਮਰ ਪਥਾਰੀ ਕਰੀ ਨੀ ਬੈਠੋ ਤੋ ਭਾਪ
ਈ ਮਾਸ ਹੋ ਚਾਮੁਣਡਾ ਤੋ ਕੈਤਾ ਤੋ ਲੇ ਮਾਨੀ ਛੋਰੂ ਕੈ ਛੋਰੂ ਥਾਇ ਤੋ ਮਾਵਤਰ ਕੈ ਮਾਵਤਰ ਛੈ
ਮੁ ਛੋਟੀ ਲਾਲੀ ਚਾਮੁਣਡ ਜੋ ਚਾਰ ਜੁਗਿ ਨੀ ਮਾਲੀ ਪਾ ਮਰੁ ਫਰੇ ਨੀ ਫਰਮਾ
ਬੋਲ ਬਾਬ ਹੈ ਦੀਗਰਾ ਮਾਗ ਬੇ ਵਚਨ ਮਾਗਵਾਨੁ ਕੋਵ ਛੋ
ਮਾਰਾ ਮੁਝਾ ਜੀ ਮਾਰੀ ਆਹੇ ਮਾਗ ਬੇ ਵਚਨ ਆਪੂ
ਮਾ ਮਾਗਵਾਨੁ ਕੈਸ ਦੇ ਤੋ ਏਕ ਵਚਨ ਮਾਗੂ
ਕੇ ਮਾਣੀ ਤਾਰੁ ਅਸਲ ਰੂਪ ਕੈੁ
ਕੇ ਮਾਰੁ ਅਸਲ ਰੂਪ ਆਧਿ ਸਕ੍ਤੀ
ਤੋ ਮਾਂ ਚਾਮੂਡਾ ਤੇ ਚਾਣਡੁ ਮੁਣੁ ਨੇ ਕੇਮ ਮੈਰੋ
ਤੇਰੇ ਭਗਵਤੀ ਬੋਲਿਆ
ਕੇ ਜੇਦੀ ਚਾਣਡੁ ਮੁਣੁ ਨੇ ਲਡਵਾ ਆਯੋਤੋ ਨੇ ਤੇਦੀ ਮਾਰੁ ਆਧਿ ਸਕ੍ਤੀ ਨੇ ਸਰੀਜ ਨੇ ਮੈਲਿਪਾਥੇ ਏਕ ਰਮਤੀ ਪੁਤਲੇ ਬਾਰੀ ਨੇਕਲੇ ਜੇਨੁ
ਚਾਣਡੁ ਮੁਣੁ ਨੇ ਮੈਲਿਪਾਥੇ ਜੇਨੁ ਚਾਣਡੁ ਮੁਣੁ ਨੇ ਮੈਲਿਪਾਥੇ ਜੇਨੁ
ਮੈਲਿਪਾਥੇ ਜੇਨੁ ਮੈਲਿਪਾਥੇ ਚਾਣਡੁ ਮੁਣੁ ਨੇ ਮੈਲਿਪਾਥੇ ਜੇਨੁ
ਏਨੇ ਛਣਡੁ ਮੁਣਡੁ ਨੇ ਮਾਰੋ ਖਾਣਡਾ ਖਪਰ ਕਲਗੋਲੇ
ਅਨੁ ਮਾਰੋ ਹਾਵਜ ਰਮੁਤੋ ਰੈਨ ਮੇਦਾਨਮਾ
ਅਨੁ ਤੇਦੀ ਮੇ ਦੈਤੀਨਾ ਰੁਦੀਰਨਾ ਖਪਰ ਵੇਰਾ
ਬੁਲੋ ਮਾਰਾ ਪਰਮਾਰ ਹੇ ਮਾਰਾ ਮੁਲੈ ਨਾ ਮੁਝਾਜੀ
ਮਨੇ ਤੋ ਪਰਮਾਰ ਉਪੇਰ ਹੇਤ ਸੇ
ਮਾਗੋ ਤੋ ਮਾ ਪੈਲੁ ਵਚਨ ਮਾਗੋ ਛੁ
ਕੇ ਆਜ ਜੇ ਸਕਤੀ ਨੇ ਮਾਲਪਾਤੀ ਚਾਮੁਡਾ ਕੈ ਰੀਤੇ ਬਾਰ ਨੀਕਲਾ
ਈ ਸੁਰੂਪ ਦਰ੍ਸਨ ਮਨੇ ਆਪੋ ਏਟਲੇ ਮਾਰੀ ਮਨੋ ਕਾਮਨ ਆਪੁਰੀ ਥਾਇ ਮਾ
ਮਾਰ ਦਰ੍ਸਨ ਕਰਵਾਤੇ ਸਕਤੀ ਨੇ ਮਾਲਪਾਤੀ ਚਾਮੁਡਾ ਨੀਕਲਾ
ਮੁਝਾ ਜੀ ਦੀਗਰਾ ਤਮਾਰੀ ਇਚਾ ਪੂਰੀ ਕਰੂ ਸੁਂ ਆਣ ਬਰੋਬ ਰਾਜਿ ਸਕਤੀ ਆਥ ਪ੍ਰਸਾਰੀ ਆਣ ਵੀਰਾਕ ਸੁਰੂਪ ਮਾਈ ਧਾਰਣ ਕਰੂ ਬਣ ਕੇ ਉਦਰ
ਮਾਡੀ ਆਕਾਸ ਪਾਤਾਲ ਦੁਧੇਰ ਯਮਰ ਨਾਕ ਸੁਰ ਨਰ ਪਾਈ ਨਵੇ ਦੀਗਪਾਲ ਦੀਗਵਰ ਯਾਠ ਇਦੁਂਕਰ ਸਾਤ ਜੀ ਸਾਗਰ ਤੇਨ ਸਮੇ
ਨਵੇ ਨਾਕ ਜਨ ਨਰ ਕੋ ਹਟ ਨਾਰ ਆਦ ਪ੍ਰਾਸਾਰ ਤੇਨ ਹਰੀ ਏਦੁਂਕਰ ਨਾਲੀ ਨਵੇ ਦੇ ਦਾਕ ਪਰਵੇ ਜੇ ਅਦ ਕਾਲ ਵੇ ਜੇ ਮਾ ਇਸਵਰੀ
ਆਕਾਸ ਨੇ ਮਾਲਿਪਾ ਮਾਤਰੋ ਪਾਤਾਲ ਨੇ ਮਾਲਿਪਾ ਪਰ ਵੀਰਾਕ ਸ਼ੁਰੁਪੋ
ਸਕਤੀਆ ਮੋਟੁ ਸ਼ੁਰੁਪ ਦੇਲੁ ਅਨ ਸਕਤੀਆ ਨਾ ਸ਼ੇਰੀਜ ਨੇ ਮਾਲਿਪਾ ਦੇ ਕਿਆਵਾਚੇ ਕਿ ਮਾ ਚਾਮੁਣਾਵ ਪੁਤਲੇ ਰੁਪੇ ਜਾ ਬਾਇਰ ਨਿਕਿਲਾ ਏਕ ਦਾਡ ਅਨ
ਆਜ ਰੁਪੇ ਉਭਾਰੇ ਜਾਵਾ ਮਾਤਾ ਜੀ ਉਭਾਰੇ ਆਮ ਮਾਰੁ ਬੀਜੁ ਵੱਚਨ ਮਾਗੁਂ ਸੁ ਕੇ ਮਾਡੀ ਮਨੇ ਆ ਸ਼ੁਰੁਪ ਬੋਂ ਗਮੇ ਸੁ ਕੇ ਤਾਰਾ ਮੇ ਮੁਖ ਹੋਈ �
ਏਕ ਸ਼ੁਰੁਪ ਬੀਜੁ ਵੱਚਨ ਮਨੇ ਮਨੇ ਮੁਝਾਜੀ ਨੇ ਆ ਰੁਪ ਬੋਂ ਗਮੇ ਮਾਡੀ ਆ ਰੁਪ ਰੀ ਜਾਵੋ ਅਨੇ ਬੀਜੁ ਕੇ ਹੈਵੇ ਹੈਮਾਲਾਨਾ ਖੋਪਰੇ ਪਾਸੁ �
ਜਵਾਨੀ ਜਰੂਰ ਨਥੀ ਜੋ ਪਰਮਾਰਨਾ ਬੋਲੇ ਆਯਾਵੋ ਮੁਲੇ ਹੁਦੀ ਤੋ ਹਾਮੇ ਆਮਜੋ ਮਾਰੋ ਮਾਂਡਵ ਡੁਂਗਰ ਦੇਖਾਈ ਨੇ ਹਾਮੇ ਛੋਟੀਲੁ ਨੀਆ ਮਾਰੋ ਮ�
ਰੈਜਾਵ ਮਾਡੀ ਅਨ ਹਵਤ ਆਮਜੋ ਮਾਰੋ ਦਰ ਉਨਮ ਨੈ ਦੀਸ਼ੇਆਵੇਨ ਮਾਡੀ ਤਮਾਰੀ ਜਾਤਰਾ ਕਰੀਵੀ ਛੇ ਮਾਰੀ ਮਾਂ ਚਾਮੁਣ ਨੇ ਜਮਾਰੀ ਨੇ ਛੋਟੀਲ ਨੈ ਜ
ਤੇ ਜਾਮੂਲ ਮਾਮ ਤਾ ਜੀਦ ਕਿਆ ਮਾਮ ਲਾ
ਦੀਗਾਮ ਦੈਨ ਤਾਰੇ ਭਕਤੀ ਦੇ ਜਾਮੂਲ ਤਨ ਵਚਨ ਆ ਪੋਛੁ
ਕੈ ਆਜ ਯੇ ਸ਼ੋਰੂਕ ਨੇ ਜੋਈਉ ਨੇ
ਇਦ ਸ਼ੋਰੂਕ ਉਪਰ ਆਜ ਘਾਟਨੀ ਮਾਰੀ ਮੂਰੁਤੀ ਨਾਮ ਨਾਨਕਰ
ਅਨ ਏਨੀ ਮੈਲਿਪਾ ਮੁਂ ਦੀਵਾਨੀ ਜੋਤ ਥੇਨ ਪਰਗਟ ਥੈਦ ਦੋਸ ਮੁਂ ਫੋਤੇ ਸਾਕਸਾਤ
ਮਾਂ ਬਗੁਵਤੀ ਚਾਮੂਡਾਨ ਸਕਤੀ ਬਨਨੇ ਬੀਰਾਜ ਮਾਰੋ ਏਕ ਬਗ ਹੇਮਾਲਾਨ ਖੋਪਰਾ ਮਾਥੇ ਨੇ ਏਕ ਬਗ ਮਾਰੋ ਛੋਟੀਲਾਨ ਨੂਗਰਾ ਮਾਥੇ
ਆਣ ਜਗਤ ਨੀ ਮਾਲਿਪਾਂ ਲੋਕ ਵਾਈਕਾ ਛੇ ਦੀ ਸਿਿਕ ਮੁਝਾਜੀ ਪਰਮਾਰ ਛੋਟੀਲਾਨ ਮਾਥੇ ਮਾਂ ਚਾਮੂਡਾ ਨਾ ਬੇ ਮੁਕ ਕਰੀਨ ਬੀ ਹੈਰਿ ਆਤੇ
ਇਤੀਆਸ ਜੇ ਕੋਲ ਮਾਂ ਪਰਮਾਰ ਨੁ ਰਾਜ ਮਾਂ ਚਾਮੂਡਾ ਆਯਵਾ
ਪਛੀ ਤੋ ਕਵਾਇ ਛਕ ਹੈ ਛੋਟੀਲਾਨ ਦੁਂਗਰ ਤੁ ਬਾਪ ਆਮੁਝੋ ਮੇਲੋ ਬਰਾਇ ਹੋ
ਨੁ ਰਾਂਗਾ ਮਾਂਡਵਾ ਨੱਖਾਇ ਮਾਂਡਵ ਦੁਂਗਰ ਨਾ ਜਾਡਿਵੇ ਜਾਡਵਾ ਕੀਲੋਲ ਕਰੇ
ਗਤ ਛੋਟੀਲੋ ਏਵੋ ਲਾਗੇ ਕਾਠੀ ਦਰਬਾਰ ਸੋਮ ਖਾਚਰ ਮਾਨੀ ਭੱਖਤੀ ਕਰੇ
ਇਦ ਛੋਟੀਲੋ ਮਾਨੇ ਕੇਵੋ ਵਾਲੇੋ ਏਵੋ ਵਾਲੋ ਲਾਗੇ ਕਾਠੀ ਦਰਬਾਰ ਸੋਮ ਖਾਚਰ ਮਾਨੀ ਭੱਖਤੀ ਕਰੇ
