me
Sit grumsne innhald i hans fote far,
Ei stor uskuldig manna ham han var.
Eg veit da, eg skal elska nesten min,
Sjøl fienden det er vert vel til min bate,
Eg prøver og med al min vilje agt,
Idrag for draget tek et anlet inn,
Alt til eg grip meg i og elska hattet,
Og hattet elsken med min hele magt,
Elska nesten min med al min vilje agt.
Eg gjeng og kravar med eit slags forsvar,
I grunn krynsa hattet om det range,
Om lygni meir en mann som ger mein,
Og lygni bør me hata ein og kvar,
Kor en det, det er do mange mange,
Som hatar flust, eg hatar berre ein,
Og lygni meir en mann som ger mein,
Og lygni meir en mann som ger mein,
