ต
ั้งแต่วันที่เราฝากใจเป็นคนรักกัน
ฉันยังนึกวัน
ว่าต้องมีสักวัน
ที่กับกลายห่างเหินเดินเดินกันคนละทาง
เพราะเธอทิ้งคว้าง
หลบห่างจากฉันไป
และแล้วก็เป็นจริง
เมื่อเขามายืนเคียง แหนบชิดนวนประคอง
ไม่สงสารคนรอง รองรับอารมณ์
กล้ํากลืนฝืนข่ม
ซ่อนรอยรถม
ไม่ยอมร้องอาย
ให้เห็นใจ
ฉันอยาก
จะลืม อยากลืม แต่หากใจให้ลืมไม่ลง
หัวใจผ่วง
ลุ้มหลงเกินสัมพันธ์
ไม่แน่ใจวันใจ ดังว่าเราไม่เคยรักกัน
หัวใจไหววัน
ว่าจะต้องเสียใจ และแล้วก็เป็นจริง
เมื่อเขามายืนเคียง แหนบชิดนวนประคอง
ไม่สงสารคนรอง รองรับอารมณ์
กล้ํากลืนฝืนข่ม
ซ่อนรอยรถม
ไม่ยอมร้องอาย
จะร้องไปทําไม
ไม่เห็นจะเป็นไร
แค่ช่ําให้ดวงใจ
เมื่อรักมาจางกลาย เป็นของคนอื่น
แกะความหวานชื่น ปิดความคมคืน หักใจเพื่อฝืน
ลืมเธอ ลืมเธอ
ลืมเธอ
ลืมเธอ
